Καὶ οὗτος ἐπίσης ἐχρησίμευσεν εἰς τὰς περιστάσεις τοῦ ἀγῶνος.
Οἱ καπεταναῖοι οὗτοι ὑπηρέτησαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἀγῶνος μέχρι τέλους ὑπὸ τὰς διαταγὰς πάντοτε τοῦ στρατηγοῦ Κολοκοτρώνη, καὶ τοῦ στρατηγοῦ Γενναίου, καὶ ἐφάνησαν ἄξιοι στρατιωτικοί.
Ἡ κωμόπολις Στεμνίτσα εἶχε πολιτικοὺς ἄνδρας τὸν Καλόγερον Ῥοϊλόν, Λάμπρον Ῥοϊλόν, τὸν Σ. Θεαγένην, τὸν Κωνσταντῖνον Ἀλεξανδρόπουλον καὶ ἄλλους πολλούς.
Ἡ οἰκογένεια μάλιστα τῶν Ῥοϊλῶν εἶχε καὶ στρατιωτικοὺς τὸν Βασίλειον, τὸν Γεώργιον καὶ τὸν Δημήτριον, οἵτινες ὡς τοιοῦτοι ὑπηρέτησαν καθ’ ὅλον τὸν ἀγῶνα. Ὁ δὲ Κωνστ. Ὑψηλάντης, ὁ μετονομασθεὶς Ἀλεξανδρόπουλος, μετὰ τῶν δύω υἱῶν του Ἀλεξάνδρου καὶ Ἰωάννου, ὅταν ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν, βοηθούμενος ἀπὸ αὐτοὺς, ἔλαβον τὰ ὅπλα καὶ ἐπολέμησαν ὅλοι παρευρεθέντες εἰς ὅλας τὰς