Φεφτὰν, ἀρνηθεὶς τοῦτον ὡς δημόσιος ὑπάλληλος, καὶ οὕτω οἱ Χριστιανοὶ ἐσώθησαν.
Οὗτος, ὡς πληρεξούσιος τῆς Πελοποννήσου, ἔλιπεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν. Ἀφοῦ δὲ ἡ ἐπανάστασις ἐξεράγγη, ἐπανελθὼν, ἔλαβε μέρος εἰς τὰ πολιτικὰ πράγματα, γενόμενος γερουσιαστὴς τῆς πρώτης Γερουσίας τῶν Καλτεζῶν, πληρεξούσιος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων καὶ ἐκτελεστής. Ἐφυλακίσθη καὶ οὗτος εἰς Ὕδραν μετὰ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων.
Ὁ στρατηγὸς οὗτος εἶναι εἷς τῶν ἀξιωτέρων Ἑλλήνων καὶ ὁ μᾶλλον προκομμένος τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Τὰ πάντα δὲ ἐθυσίασε καὶ ἡτοίμασε τὰ τῆς ἐπαναστάσεως, ὀργανώσας τὴν ἐπαρχίαν τῆς Καρύταινας, καὶ ὡς ἀρχηγὸς αὐτῆς ἐνθουσιάσας ὅλον τὸν κόσμον της. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Φλέσας εὗρε τὸν ὅμοιόν του.
Ἅμα ὁ Κανέλος ἔμαθεν, ὅτι ὁ Κολοκοτρώνης ἐπολέμει τεὺς Φαναρίτας Τούρκους, ἀμέσως ἐξεκίνησε διὰ τὴν Καρύταιναν μὲ τοὺς βουνίσιους, ὅσους εἶχε τότε συνάξει. Σκορπισθέντων δὲ ἐκεῖθεν τῶν Ἑλλήνων, ὁ Κανέλος ὑπῆγεν εἰς τὰ Λαγκάδια, καὶ μετὰ τὸν φόνον τῶν Τούρκων Λαγκαδινῶν, ἠσφάλισε τὴν οἰκογένειάν του, ἀποστείλας αὐτὴν εἰς τὸ Μέγα Σπήλαιον. Ἔπειτα ἔδωκε διαταγὴν νὰ συναθροίζωνται ὅλοι
