ἡμεῖς δὲν ἁμαρτάνομεν ἂν εἴπωμεν ὅτε, ἴσως ὁ τόπος οὗτος εἶνε, ἔνθα ὁ Ἥφαιστος συναντήσας τὴν Ἀθηνᾶν, ἐρωτομανὴς ἐπῆλθεν αὐτῇ, καὶ ἐσπερμάτισεν ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτῆς κατὰ τοὺς μύθους· ἡ δὲ παρθένος Ἀθηνᾶ λαβοῦσα ἔριον καὶ ἀπομάξασα τὸν θορὸν, ἔῤῥιψε κατὰ γῆς, ἐξ ἧς ἐγεννήθη ὁ Ἐριχθόνιος βασιλεύσας τῶν Ἀθηνῶν· καὶ ὁ τόπος ἕκτοτε Θορικὸς ὠνοµάσθη, καὶ ὁ δημότης Θορίκιος· νῦν δὲ Θορικὸν λέγεται.
Βραυρών· ὠνομάσθη ἀπὸ τοῦ Ἥρωος Βραυρῶνος, ὁ δηµότης Βραυρώνιος· ὁ δῆμος οὗτος εἶνε ἐκ τῶν ἀρχαιοτάτων, καὶ ἔνδοξος διὰ τὴν αὐτόθι ἑορταζομένην Ἄρτεμιν τὴν ἐπικληθεῖσαν Βραυρωνίαν, ἧς τὸ περίφηµον ἄγαλμα ἔλαβεν ὁ Ξέρξης, ὅτε ἦλθεν εἰς Ἀθήνας, καὶ τὸ ἔφερεν εἰς Σοῦσα· ὁ τόπος οὗτος εἶνε ἤδη ἐρημωμένος ἀπὸ τοῦ Μεσαιῶνος, ὅτε οἱ Ἄραβες ἐπολέμουν τὸ βασίλειον τῶν Βυζαντινῶν, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν Εὐβοεικὸν κόλπον διὰ στόλου εἰς ἅλωσιν τῆς Χαλκίδος, ἐλεηλάτησαν τὰς παραλίους πόλεις τῆς Ἀττικῆς· ἀποτελεῖ δὲ τὴν σήμερον µετόχιον τῆς Μονῆς Πεντέλης, καὶ καλεῖται Βραῶνας. Ἂν ὁ τόπος οὗτος εἶχε κατοίκους ἤθελ’ εἶναι προσοδοφόρος καὶ διὰ τὴν θέσιν του, καὶ διὰ τὴν καρποφόρον γῆν του.
Κηφισία καὶ διὰ δύο σσ, ὁ δημότης Κηφισιεύς. ὠνομάσθη ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ ἐπισήμου Ἀθηναίου, συγχρόνου τοῦ Πανδίονος τοῦ Αʹ, οὗ τὴν ἐγγονὴν Πραξιθέαν ἔγημεν ὁ Ἐρεχθεὺς ὁ Πανδίονας· ὁ τόπος οὗτος εἶνε εἷς τῶν εὐφορωτέρων τῆς Ἀττικῆς διὰ τὰ ὕδατά του καὶ τὸν ἐλαιῶνα του· οἱ κάτοικοί του ὅμως δὲν εἶναι φιλεργοὶ, ὡς ἐπρέπεν.
Ἄρχομαι δὲ ἤδη τῆς προθέσεως τοῦ ν’ ἀνασύρω τὰ καλύμματα τῶν ἀγνώστων, καὶ γνωστοποιήσω αὐτοὺς, παραλείπων νὰ μνυμονεύω τὰς Φυλὰς ὑφ’ ἃς ἕκαστος δήμος ὑπήγετο, ὡς περιττὸν τοῦτο· διότι καὶ τότε οἱ δῆμοι δὲν ἦσαν σταθεροὶ, συχυὰ µεταθέντες ἀπὸ μιᾶς εἰς ἄλλην.
Ἄφιδνα, καὶ Ἀφιδναι· ὁ δημότης Ἀφιδναῖος, καὶ Ἀφιδνεὺς κατὰ τὸν Λαέρτιον· ἡ πόλις αὕτη ἔκειτο μεταξὺ Δε-
