πης θυγατρὸς τοῦ Κερκύονος· Ἐρεχθηΐς ἀπὸ Ἐρεχθέως νικήσαντος μάχῃ τοὺς Ἑλευσνίους, καὶ ἀποκτείναντος τὸν ἡγεμόνα αὐτῶν Ἰμμάραδον τοῦ Εὐμόλπου· πρὸ πάντων δὲ, διότι ἐθυσίασα τὰς θυγατέρας του ὑπὲρ τῆς πατρίδος, οὕτω χρήσαντος τοῦ Θεοῦ, δείξας πατριωτισμὸν ἀξιοθαύμαστον· Πανδιονὶς, ἀπὸ τοῦ Πανδίονος βασιλέως, υἱοῦ Ἐριχθονίου, κατὰ Πολυδεύκην· Αἰγηῒς, ἀπὸ Αἰγέως Βασιλέως, πατρὸς τοῦ Θησέως· Οἰνηῒς, ἀπὸ Οἰνέως ἀδελφοῦ τοῦ Αἰγέως, καὶ υἱοῦ νόθου τοῦ Πανδίονος τοῦ β′. Ἀντιοχὶς, ἀπὸ Ἀντιόχου υἱοῦ Ἡρακλέους καὶ Μήδας, θυγατρὸς Φύλαντος. Ἀκαμαντὶς ἀπὸ Ἀκάμαντος υἱοῦ τοῦ Θησέως. Ὁ Κλεισθένης ἐτίμησε τὸν υἱὸν παρὰ τὸν πατέρα· διότι νυμφευθεὶς ὁ Ἀκάμας γυναῖκα ἐκ Θράκης, ἔλαβε προῖκα τὴν Ἀμφίπολιν, ἢν καὶ οἰκοιοποιήσατο τοῖς Ἀθηναίοις (Αἰσχ. ἐν τῷ περὶ Παραπρεσβ.) περὶ ἧς πολὺς λόγος ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς τοῦ Δημοσθένους· ὁ Ἀκάμας καὶ ὁ Φάληρος ἐλθόντες εἰς Κύπρον μετὰ δυνάμεως ἔκτισαν τὴν πόλιν Σόλους (Στράβ. ἐν τοῖς Κυπριακοῖς)· Λεοντὶς ἀπὸ τοῦ Λεὼ θύσαντος διὰ τὴν κοινὴν σωτηρίαν τῆς πόλεως τὰς θυγατέρας του Πραξιθέαν, Θεόπην, Εὐβουλίαν, (Αἰλιαν. Ηοικ. ἱστορ. καὶ Σουΐδ.) τοῦ Θεοῦ οὕτω χρήσαντος πρὸς ἀπαλλαγὴν λοιμώδους ἐπιδημίας. Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ὑπὸ εὐγνωμοσύνης ἐτίμησαν αὐτὰς μὲ ναὸν λαμπρὸν ἐν τῷ μέσῳ τῶν Κεραμεικῶν, Λεωκόριον καλούμενον, ὅπερ ἐκόσμει τὴν πόλιν κατὰ τὸν Ἡγησίαν τοῦ Στράβωνος[1]· Αἰαντὶς, ἀπὸ Αἴαντος τοῦ Τελαμῶνος, διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τοὺς Σαλαμινίους ὁ Κλεισθένης διὰ τὴν πα-
- ↑ Ὁ ἰδιότροπος περιηγητὴς Παυσανίας ἀπεσιώπησε τὸ ἔνδοξον τοῦτο μνημεῖον, ὡς καὶ τὴν Πνύκα, καὶ τοὺς Κήπους τῶν Φιλοσόφων, καὶ τὸν ἔξω Κεραμεικὸν, ὅλα ἔνδοξα καὶ ἐπίσημα. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἀρποκρατίων λέγει ὅτι τὸ λεωκόρειον κεῖται ἐν τῷ μέσῳ τῶν Κεραμεικῶν· καὶ τὸ μέσον τοῦτο εἶνε ἡ νῦν ἐκκλησία τῆς ἁγίας Τριάδος λεγομένης, ἔνθα φαίνεται ὅτι ἦτον αὐτόθι μεγαλοπρεπὲς οἰκοδόμημα. Καὶ ἐπειδὴ τὸ λεωκόρειον ἐτιμᾶτο διὰ τὰς τρεῖς τοῦ Λεὼ θυγατέρας μετεποιήθη ὑπὸ τῶν χριστιανῶν εἰς ἁγίαν Τριάδα· περὶ δὲ τῶν κεραμεικῶν ῥηθήσεται ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ.
