Ἤτανε, Θέ μου, μιὰ φορὰ τρεῖς νέοι.... καὶ τώρα εἶναι βαθιὰ μέσα στὸ χῶμα, μὲς στὴ γῇ, ἕνας ἐδῶ κι ἄλλος ἐκεῖ, τρεῖς νέοι, (τρεῖς φίλοι, τρία παιδιά.)
ΑΙΜΙΛΙΑ ΣΤΕΦ. ΔΑΦΝΗ