Πόρτο Ριάλα
| Πόρτα Ριάλα Συγγραφέας: |
| Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922) |
Τοῦ Ὑπερανθρώπου, μὲ τὰ δῶρα τ’ Ἄρη,
Ἡ ἐλπίδα στὴν καρδιά μας φλόγα ἀνάβει.
Ἄχ! ὣς ποῦ σάρκα ὁ πόθος μας νά λάβῃ,
Τὸ ἰδρὺ θὰ γέρνῃ ὀμπρὸς στὸ μανιτάρι.
Καὶ σένα, ἀντρείας σύμβολο, σκουτάρι
Τῆς Λευτεριᾶς σ’ ἐγκρέμισαν οἱ σκλάβοι
Κ’ οἱ ἀδύνατοι, σ’ ἐφάγαν οἱ ἐργολάβοι,
Σὰν τὰ σκουλούκια τὸ νεκρὸ λιοντάρι.
Πάει τὸ θεριό, ποῦ μ’ ἀσκωμένο νύχι
Γῆς κι’ οὐρανὸ φοβέριζε, καὶ οἱ τοῖχοι
Πᾶν, ποῦ μπαροῦτι κι’ αἷμα εἶχε τους βάψουν.
Νὰ μποροῦσαν νὰ ζήσουν τοῦτοι οἱ στίχοι
Ὅσο ἐσὺ θἆχε ζήσῃς, νὰ σὲ κλάψουν
Καὶ κείνους ποὺ σ’ ἐχάλασαν νὰ κάψουν.
ΣΕΠΤ. 96