Προσευχή στρατιώτου εν μάχη

Προσευχὴ στρατιώτου ἐν μάχῃ
Συγγραφέας:
Αθηναΐς έτος Β, τεύχος 23, 1 Δεκεμβρίου 1877


ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΟΥ ΕΝ ΜΑΧΗ[1]


Πάτερ, Σοῦ δέομαι!
Τῶν τηλεβόλων βρυχῶνται τὰ νέφη,
κύκλῳ μου λαίλαψ πυρὸς κατεστρέφει·
βαίνω θαρσῶν, ἀλλὰ καίομαι.
Πάτερ, Σοῦ δέομαι!

Σύ μου στρατήγησον!
Δός μοι ὡς θέλεις, ἢ δάφνην, ἢ θήκην,
εἴτε εἰς θάνατον, εἴτε εἰς νίκην,
διὰ τιμῆς με ὁδήγησον.
Σύ μου στρατήγησον!

Σῶτερ, βοήθει μοι!
Σὺ τὴν πνοήν μοι παρέσχες νά ζήσω,
δύνασαι δε νὰ τὴν λάβης ὀπίσω.
Σοὶ ἐμαυτὸν παρατίθημι!
Σῶτερ, βοήθει μοι!

Σὸς εἰμὶ, Κύριε!
Θνήσκων ἢ ζῶν, εἶμαι κτῆμά σου ὅλος·
δὲν κηλιδοῦσι τὸ ξίφος μ' οὐδόλως
φαῦλαι τοῦ κόσμου ἐπήρειαι·
Σὸς εἰμὶ, Κύριε!

Σῶσον ἐλέησον!
Ἂν μὲ σπαράξ' ἡ μαινὰς τοῦ πολέμου,
δέξαι τὸ αἷμα μου λύτρον, Θεέ μου,
καὶ τὴν πατρίδα μου κλέϊσον!
Σῶσον ἐλέησον!


  1. Τὴν συγκινιτικὴν ταύτην Προσευχὴν τοῦ ἐν μάχῃ στρατιώτου, λαμβάνομεν ἐκ τῶν τοῦ ἀοιδίμου Η. Τανταλίδου ποιημάτων ὧν πλουσίαν συλλογὴν δημοσιεύει ὅσον οὔπω ὁ ἀνεψιός του κ. Ἰωάννης Δ. Τανταλίδης.

    Εὐχόμεθα ὅπως ὁ κύριος οὗτος πληρῶν ἐθνικὴν ἐπιθυμίαν, δώσει τοῖς Ἕλλησι ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ τοῦ ἐνδόξου μουσουργοῦ τοῦ πανελληνίου, ὅστις καὶ τοι ἀποθανῶν ζῇ ἔτι ἐν τῇ καρδίᾳ τῶν ὁμοεθνῶν του.