Ο ύπνος δεν μας ξέρει
| Ο ύπνος δεν μας ξέρει Συγγραφέας: |
| 15.8.1940 |
Ο ύπνος δεν μας ξέρει
Και μίλησέ του αγαθά
Το δρόμο μας να στρώσει με σφεντάμια
Εκεί που μας πηγαίνει προς τη λίμνη
Και οι βάτραχοι ανοίγουνε το στόμα
Να πιούνε από της νύχτας το νερό
Που τρέχει σαν φεγγάρι
Και δεν μαντεύει την ώρα και την όχθη
Που εμείς θ’ ακουμπήσουμε το γόνα
Στο έδαφος της άκρας συντροφιάς