Ὁ χορὸς τῶν ψιθύρων
Συγγραφέας:


Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΙΘΥΡΩΝ



 ΣΤΡΟΦΗ

Κι’ εἶπε τὸ πικρὸ ἀχολόϊ
ἀπὸ τὴν ἀκρολιμνιὰ
—Πές μου τὴ θυμᾶσαι
ἀκόμη τὴν ὑπόσχεσή σου τὴν παλιά.

—Τρεῖς χιλιάδες χρόνια τώρα,
τὴν ὑπόσχεσή μου τὴν παλιὰ
τὴν παρέδωκα στὸ ἀγέρι
ρώτησε τὴν καλαμιά.

Σὰ ξεβάφει
σὲ χρυσάφι
παλαιϊκό,
Κοίτα κάπιο πλαίσιο
δυσμικό.


 ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ

—Μὴν καταφρονᾶτε τὴν
Ἀλληγορία,
τὴν ὡραία Κυρά.
Πάει νἄντιφεγγίσει
σὲ θρηνιτικὰ νερά.

—Ὄνειρο, λὲν οἱ ἥσκιοι,
φόρεσες μαβί.
Μὴν περνᾶς πρίν μὲ τὸ πῆς
τὸ θλιμένο μυστικὸ
ποὺ σὲ αὐλοῦν οἱ φλοῖσβοι.
Μιὰ φορὰ ἀγαπήθηκαν
ὁ Πύραμος κ’ ἡ Θοίοβη


ΠΟΛΗΚΛΗΜΗΣ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ