Ο κυρ βοριάς εμήνυσε - στους βοσκούς

Ο κυρ βοριάς εμήνυσε - στους βοσκούς

Ο κυρ- βοριάς εμήνυσε μαντάτο στσοι μαδάρες
-Τα 'ζά μαζώνετε βοσκοί και να χιονίσει θέλω.
Όσοι βοσκοί τ' ακούσανε, όλοι λαλούσαν κάτω
Μόνο του πάτου ο βοσκός ελάλιε ίσια κάτω.
-Δε σε φοβούμαι κυρ βοριά, χιονίσεις δε χιονίσεις
κι' έχω τριόχτες τσι κριγιούς, τσι τράγους αντρειωμένους
κι' έχω και στειροπρόβατα να κόβγουνε το χιόνι…
Δώδεκα μέρες χιόνιζε και στοίβαζε το χιόνι΄
Και στένετ' ανατολικά και κάνει τον σταυρό του:
-"Θέ μου και πάψε τη χιονιά και πάψε την αντάρα
να πα να βρω τσι τράους μου να τσι ξεκουδουνιάσω".
Ενιά μουλάρια φόρτωσεν όλο χοντρά κουδούνια
κι' άλλα τριαντατέσσερα όλο ψιλά λεράκια.
Κι΄η μάνα ν-του τονε θωρεί και σέρνει τα μαλλιά τζη:
-"Σώπασε μάνα μου, μην κλαις μη σέρνεις τα μαλλιά σου
μα όσα κι' αν εψοφήσανε, ακόμ' είν 'τρεις χιλιάδες".