Ο αηδιασμενος
                      Ανδρεας Λασκαρατος
     Οχι τυχαιως οπως καθε τοσο αηδιαζων' αλλα εκεινος εις τον οποιον η αηδια εγινε συνηθισμενη κατασταση του' ο αιωνιως βαρυνομενος εις ολα ,και μη ευρισκων ευχαριστηση εις τιποτα.
     Ο αηδιασμενος τουτος ανυπομονει δια το μακρος της ημερας.Το κρεββατι του,ηθελε'πης ειναι ο λιμενας οπου καταφευγει μετα τον ημερουσιο κλυδωνα της αηδιας.Και ομως ανυπομονει και δια το μακρος της νυκτος.Η αυγη ηθελ'ειναι ο ελευθερωτης του απο την καταδικη του κρεββατιου.Αλλ'ως κ' εκεινη,η θαλλερη εκεινη  δια τους λοιπους ανθρωπους αυγη,δια τον αηδιασμενον δεν ειναι παρα μαρασμος,και ξαναρχη αηδιας!...
    Ο αηδιασμενος κανει δυναμη στον εαυτον του να την υποφερη εως την ωρα του γευματος.Το γευμα ειναι καπως ενασχοληση δια τον αηδιαζοντα,ακολουθως και καπως διασκεδαση του'αλλα η συνηθισμενη εκεινη η τυπικη,αιωνια,και βαρετη διασκεδαση,ειναι κ'εκεινη αηδιαστικη σαν τες αλλες.
    Μετα το γευμα η αηδια ξαναπαιρνει τη δυναμη της' και ο δυστυχης αηδιασμενος απελπιζεται,ανασκαμνιζεται και αδημονει.
    Μα και στο θεατρο τα ιδια παντα!Πριμαντονες και τενοροι...επισκεψες εις τ α θεωρεια...χειροκροτηματα και αποδοκημασες..τα ιδια εκεινα τα ψεσινα,τα προχθεσινα,τα αντιπροχθεσινα τα συνηθισμενα,τα τυπικα,τα αηδιαστικα,τα αιωνια!...
    Δεν ευχαριστειται στο σπιτι του.Δεν ευχαριστειται στον τοπο του.Δεν ευχαριστειται στα ξενα.
    Φευγει δυσαρεστημενος απο τον Τοπο.Δυσαρεστειται εις το ταξδι του.Και ζη στα ξενα δυσαρεστημενος.
   Θεατρα ,χοροι,συναναστροφες και περιπατοι,ολα παρομοιως τονε βαρενουνε,τον αηδιαζουν.Μα τι λοιπον χρειαζεται του ανθρωπου τουτου,τι του λειπει δια να μη αηδιαζη?
   Εκεινο που εχει ο φτωχος' η εργασια η ενασχοληση.Επειδη δεν ειναι βεβαια ο φτωχος οπου 'μπορει να ειναι τετοιος.Ο φτωχος υποχρεωμενος να δουλευη δια να ζη,δεν εχει καιρο να αηδιαζη' αλλ'ειναι μεταξυ των πλουσιων οπου συχνα γεννηεται η πανουκλα τουτη, και καποια φερνει και στην αυτοκτονιαν.
   Τιποτε αηδιαστικοτερο απο την οκνηρια.Η καρδια του ανθρωπου ειπε καποιος ,ειναι σαν λιθαρια του μυλου.Και οταν αυτη δεν εχη τιποτε να αλεση αλεθεται και φθειρεται αναμεσα της.