Ο Μιαούλης νεκρός
| Ὁ Μιαούλης νεκρός Συγγραφέας: |
| Από την «Κιθάρα». |
Δὲν ἀπέθανεν ὁπόταν ἔκαιεν εἰς τὴν Μεθώνην
ἕνα στόλον μετὰ κρότου,
καὶ δὲν ἔλαβε τὴν τέφραν τῆς πυρᾶς, λευκὴν σινδόνην
οὔτε ξυλοκράββατόν του, στέλεχος ἑνὸς δικρότου·
ἀλλ' εἰς τὴν ἑσχάτην ὥραν πόσην ἔδειξεν ἀνδρίαν
πρὸς τὸν θάνατον ἐστράφη,
καὶ τοῦ Χάρωνος τὸ πλοῖον εἶδε μ' ὅσην ἀφοβίαν
ἔβλεπε, εἰς τὸν ἀγῶνα τῶν ἐχθρῶν τὰ πυκνὰ σκάφη.
Τὸν Μονάρχην τῆς Ἑλλάδος εἰς τὰ ἕσχατά του πλέον
μὲ καρδίας εἶδε πόνον,
περὶ νόμων ἐλευθέρων τὸν ὡμίλησεν ἐκπνέων,
καὶ τοῦ ἔδωκε τὴν χεῖρα, ἥτις ἔπλασε τὸν θρόνον.
Εἰς τὰς Πάτρας ὅταν πρώτην ναυμαχίαν ἐπεχείρει
φοβερὰν ἐκ τοῦ συστάδην,
καὶ μετέβαλλον αἱ βόμβαι τοῦ πολεμικοῦ Ταχίρη
τὴν αὐγὴν εἰς νύκτα μαύρην καὶ τὸν οὐρανὸν εἰς ᾅδην,
ἀντεστάθη αὐτὸς μόνος καὶ μ' ἓν πλοῖον εἰς τρεῖς στόλους,
εἰς δειλὰς φωνὰς μὴ κλίνων
μὲ χαλκὸν κεραυνοβόλον άπειλῶν τοὺς φίλους ὅλους
καὶ μὲ χεῖρα ῥωμαλέαν τὸ πηδάλιον εὐθύνων
τώρα κεῖται... γεγραμμέναι πόσαι ὴμιθέου πράξεις
εἰς τὸ μέγα μέτωπόν του!
Ὦ ἐχθρὲ χωρὶς νὰ τρέμῃς, τώρα μόνον νὰ κυττάξῃς
τώρα μόνον κατὰ πρῶτον δύνασαι τὸ πρόσωπόν του.
Ἔπεσες, ὦ πρῶτε στύλε, τοῦ ἑλληνικοῦ ἀγῶνος,
καὶ ὁ θάνατος ἁρπάζει
ἕνα ἕνα τοὺς προμάχους τῆς πατρίδος μας ἀπόνως,
καὶ ἡ δόξα μένει χήρα καὶ ὁ ξένος τὸ καγχάζει.
Μὴ γελᾷς, ὦ φυλὴ νέα, καὶ εἰς τὸν ἀγώνα ξένη·
τοῦ ἀγῶνός μας μνημεῖον
μὲ τὸ ξίφος τοῦ θανάτου καὶ κἀνὲν ἂν δὲν μᾶς μένῃ,
θάπτεται τῆς ἱστορίας τὸ ἀθάνατον βιβλίον;
Θάπτεσαι εἰς τὴν ἀκτήν μας, τὸ τεθρυλλημένον μνῆμα
τοῦ λαμπροῦ Θεμιστοκλέους.
Ἡ σκιά σου θέλει βλέπει μὲ χαρὰν τὸ λευκὸν κῦμα,
στάδιον τοῦ ἰδικοῦ σου καὶ τοῦ ἰδικοῦ του κλέους.
Καραΐσκε καὶ Μιαούλη! πρῶτοι καὶ οἱ δύο ζῶντες
πρῶτοι τῶν ἡρώων εἶσθε·
καὶ εἰς μίαν παραλίαν, σήμερον ἀποθανόντες
ἐν μιᾷ τιμῇ καὶ δόξῃ γείτων εἱς τοῦ ἄλλου κεῖσθε.
Μετὰ τὴν μεγάλην γένναν καὶ τῶν δύο σας ἐπίσης
ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἀγῶνας
τὰς μεγάλας της δυνάμεις ἐξαντλήσασα ἡ φύσις,
τοὺς ὁμοίους ὑμῶν θέλει ἀναδώσει μετ' αἰῶνος.
Εἰς αἰώνων περιόδους, τοῦ αἰθέρος ὁδοιπόρου
παρομοίως οἱ κομῆται
φαίνονται μὲ χρυσᾶ ἴχνη, φλογεροὶ καὶ φωτοφόροι,
καὶ ἡ γῆ τὸν ἐρχομόν των καὶ θαυμάζει καὶ φοβεῖται.