Ο Γιαννάκης Ράγκος ζητεί την επέμβασιν της διοικήσεως δια να αποκαταστήση αδικίας γενομένας από υπερβάσεις του Γ. Καραϊσκάκη
| Ὁ Γιαννάκης Ράγκος ζητεῖ τὴν ἐπέμβασιν τῆς διοικήσεως, διὰ νὰ ἀποκαταστήσῃ ἀδικίας γενομένας ἀπὸ ὑπερβάσεις Γ. Καραϊσκάκη. Συγγραφέας: |
Εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς ἀποστασίας ἀρχηγὸς τῶν ἀρμάτων εἰς τὰ Ἂγραφα ἦτον ὁ γαμβρός μου Κώστας Βελῆ, ὅστις μετὰ πολλοὺς καὶ διαφόρους πολέμους ἐσχάτως ἐθυσιάσθη καὶ μόνος του ληφθεὶς ζωντανός. Τούτου γενομένου διελύθη καὶ τὸ στρατόπεδον. Οἱ ᾿Αγραφιῶται ζητοῦν ἐμὲ ἀπὸ τοὺς συμμάχους μας ἀγάδες, Σουλιώτας καὶ λοιποὺς καπεταναρέους διὰ διαυθέντευσίν τους. Μὲ προσκαλοῦν λοιπὸν ἀπὸ τὰ Τζουμέρκα οἱ ρηθέντες σύμμαχοι καὶ καπεταναρέοι, οἵτινες εὑρίσκοντο εἰς Κομπότι καὶ Πέτα, καὶ μὲ διορίζουν κατὰ τὰ γράμματά τοὺς νὰ πηγαίνω στὰ Ἂγραφα νὰ ἀσφαλίσω ἐκείνας τὰς θέσεις΄ ὅπου καὶ ἐπῆγα ἀμέσως καὶ ἀγαθῇ τύχῃ ἔβαλα τὰ πράγματα εἰς τάξιν καὶ τὸν τόπον εἰς ἀσφάλείαν. Μετὰ παρέλευσιν καιροῦ συνέβη τὸ ἀπόσπασμα τῶν συμμάχων μας ἀγάδων. Μοῦ γράφουν οἱ καπεταναρέοι τὸ συμβὰν καὶ μὲ προσκαλοῦν νὰ τρέξω εἰς βοήθειάν τους μὲ ὅλας μου τὰς δυνάμεις, ὅτι κινδυνεύει τὸ πᾶν΄ ἀμέσως ἐγώ, χωρὶς ἀναβολὴν καιροῦ καὶ χωρὶς νὰ πρετεντέρω καπετανᾶτα καὶ βιλαέτγια, οὔτε τοὺς ὀλουφέδες μου νὰ ζητήσω κατὰ τὴν ὁμολογίαν τοῦ βιλαετιοῦ, συνάζω ὅλους μου τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔτρεξα εἰς τὴν πρόσκλησίν τοὺς στὸ Κομπότι καὶ διεφυλάχθημεν ἀβλαβεῖς ἀπὸ τὰς ἐχθρικὰς ἐφόδους. Στοὺς 1822 κατὰ τὸν Μάρτιον διορίζομαι ἀπὸ τὴν Γερουσίαν πάλιν τακτικῶς καὶ συστηματικῶς διὰ νὰ ἐκστρατεύσω εἰς τὰ Ἂγραφα, καθὼς φανερώνουν τὰ ἀνὰ χεῖράς μου γράμματα τῆς Διοικήσεως. Δὲν ἐκαταδέχθηκα νὰ προβάλω δυσκολίες καὶ νὰ κάμω πρετέζες εἰς παρόμοιον καιρὸν ὁποὺ εἶχε ἀνάγκην ἡ πατρίς, ἀλλ᾽ ἀμέσως πηγαίνω, ἔχων ὁπὸ τὴν ὁδηγίαν μου καὶ τὸν Φωκᾶ, Κεφαλλωνίτην, καὶ Σωτήρη Γκοτζιαμάνην, χιλιάρχους. Μὲ πόσους πολέμους καὶ μὲ πόσον αἷμα ἔβγαλα τοὺς Τούρκους ἀπὸ ὅλα τὰ Ἂγραφα, τὸ ἠξεύρουν ὅλοι. Τότε λοιπὸν ὁ Καραϊσκάκης ξεκόβεται ἀπὸ τὸ ὀρδὶ τῆς Λαγκάδας καὶ ρίχνεται εἰς τὰ Ἂγραφα χωρὶς διαταγὴν τῆς Διοικήσεως, τῆς ὁποίας ἡ προσταγὴ ἧτον νὰ στέκεται στὴν Λαγκάδαν, καὶ διῃρημένος εἰς δύο μπουλούκια προχωρεῖ εἰς τὰ Ἂγραφα, αὐτὸς φόρα καὶ τὸ ἄλλο μπουλούκι κλέφτικα, τὸ ὁποῖον καὶ ἔδεσε τοὺς πρώτους κατοίκους ἑνὸς χωρίου καὶ ἐζήτει πενήντα πουγγία ξαγορά. Ἐγώ, μ᾽ ὅλον ὁποὺ εἶχα μάθει μὲ τί σκοπὸν ἐγίνονταν αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ βλέποντας τοιαῦτα ληστρικὰ καὶ ἄνομα κινήματα, διὰ νὰ ἠμπορέσω ὅμως νὰ σμικρύνω τὰ κακὰ καί, εἰ δυνατόν, νὰ τὰ ἐμποδίσω διόλου, διὰ νὰ ἔχω τὴν σκοτούραν τῶν Τουρκῶν μόνον καὶ ὄχι καὶ τῶν κλεπτῶν, τὸν προσκαλῶ μὲ ὅλην τὴν εὐγένειαν, τὸν δέχομαι καὶ τὸν ἀγκαλιάζω παρακινώντας τον συμβουλευτικῶς διὰ νὰ εἴμεθα ὅλοι οἱ "Ἕλληνες σύμφωνοι εἰς τὸ καλὸν τῆς πατρίδος. Ἐνῷ λοιπὸν ἐγὼ ἔθρεφα τοιαύτας ἐλπίδας, αὐτὸς ἀνταποκρίνεται μὲ τοὺς Τούρκους κρυφίως, καθὼς φανερώνουν τὰ ἀνὰ χεῖράς μου γράμματά του, διὰ νὰ μὲ βαρέσουν συμφώνως καὶ μὲ ἀπάτην. Παίρνει τὸν μπέγην τῆς Καστουργιᾶς, ὁποὺ τὸν εἶχα πιάσει μόνος μου ζωντανὸν εἰς τὸν πόλεμον, καὶ τὸν δίδει τῶν Τουρκῶν διὰ εἴκοσι πέντε πουγγία καὶ νὰ τοῦ φέρουν καὶ τὸν μουρασελὲ διὰ τὸ καπετανλίκι΄ ἐνῷ λοιπὸν ἐπραγματεύονταν αὐτὸς αὐτὰ τὰ πράγματα, ἐγὼ ἔλειπα ἀπὸ τὸ ὀρδὶ πεντέξι ἡμέρες, προσπαθώντας διὰ νὰ ἐξοικονομήσω καὶ τὸ ἄλλο τὸ μπουλούκι, διὰ νὰ μὴν ἔχω ἀπὸ μπροστὰ τοὺς Τούρκους καὶ ἀπὸ πίσω τοὺς κλέφτες. Μανθάνοντας ὅμως αὐτὰ τοῦ Καραϊσκάκη μὲ βεβαιότητα καὶ ὅτι οἱ Τοῦρκοι κατὰ τὴν συμφωνίαν τοὺς ἔρχονται, ἐπῆρα ἄλλα μέτρα καὶ ἔτρεξα διὰ νὰ ἀσφαλίσω τὲς φαμελιὲς εἰς τὲς δυνατὲς τοποθεσίες, ὁποὺ αὐτὰ τὰ συμβεβηκότα τὲς ἔκαμαν νὰ τρέχουν κοντά μου ζητώντας καταφύγιον΄ ἔστειλα ἀμέσως καὶ τὸν ἀδελφόν μου Πάνον στὸ Μισολόγγι μὲ διακόσια πράματα διὰ ζαχηρὲ τῶν φαμελιῶν' εἰς αὐτὸ τὸ ἀναμεταξὺ μοῦ ἔρχεται μία διαταγὴ ἀπὸ τὸν ἐκλ. κύριον Μαυροκορδᾶτον προσκαλώντας με εἰς ἀντάμωσίν τον. Ἐγώ, διὰ τὸ μεγάλον σέβας ὁποὺ εἶχα καὶ ἔχω πρὸς τὴν Διοίκησιν καὶ ἀπαραδειγμάτιστόν μου εὐπείθειαν, ἀμέσως ἐκίνησα καὶ ἐπῆγα. Οἱ Μισολογγῖται καὶ Ἀνατολικιῶται ἂς εἰποῦν στὸ Κομπότι καὶ Ματησιό. Καὶ πάντοτε ἠκολούθησα κατὰ τὰς διαταγὰς τοῦ φέροντος τὸ πρόσωπον τῆς Διοικήσεως κυρίου Μ. Ὁ Καραϊσκάκης πίσω, δυνάμει τοῦ Χουρσίτη, ἔκαμαν ζάπτι τὰ Ἄγραφα. Ἔν ταὐτῷ οἰκειοποιεῖται τὸ ἐκεῖ τζιφλίκι μου καὶ ὑποστατικά μου, γιδοπρόβατά μου καὶ λοιπὰ κτήματά μου, κινητὰ καὶ ἀκίνητα, τὰ ὁποῖα τὰ κατακρατεῖ καὶ ἕως τὴν σήμερον, κηρύττοντάς με ἀποστάτην τοῦ δεβλετιοῦ.
Δὲν ἔχω σκοπὸν νὰ τὸν κατηγορήσω μήτε νὰ τὸν κατατρέξω, ἀλλὰ διὰ νὰ παρακαλέσω τὴν Διοίκησιν νὰ σκεφθῇ καὶ νὰ μοῦ δώσῃ ἕναν δρόμον διὰ αὐτὰ ὅλα, δηλαδὴ ἄσπρα τοῦ Τούρκου, πράγματά μου καὶ ὑποστατικά μου, ὁποὺ τὰ ὑστεροῦμαι διὰ τὴν εὐπείθειά μου. Ὁ Καραϊσκάκης, ναί, νὰ εἶναι εἰς τὴν εὔνοιαν τῆς Διοικήσεως νὰ ἐξακολουθῃ τὰ χρέη του πρὸς τὴν πατρίδα, ὄχι ὅμως νὰ οἰκειοποιῆται καὶ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου καὶ ἔπειτα αὐτὴ ἡ κατάστασις νὰ ἀποκατασταίνεται νόμιμος ἀναγκαία καὶ δίκαιον΄ ἐγώ, ἀπ’ ἀρχῆς θυσιάζοντας καὶ φιλοτιμίαν καὶ κάθε ἄλλο εἰς τὴν ἀνάγκην τῆς πατρίδος, ἐβάσταξα τὴν ὁμόνοιαν καὶ τώρα δὲν τὴν διώχνω' ὅμως νὰ μοῦ δώσῃ ἕναν δρόμον ἡ Διοίκησις διὰ τὸ βιός μου, ὀλουφέδες μου καὶ λοιπὰ πράγματά μου. Μαζὶ μὲ τὸν ρηθέντα Γεράσιμον Φωκᾶν ἧκον καὶ ὁ Δανιὴλ Πανᾶς, οἱ δύο ἐπὶ κεφαλῆς 120 στρατιωτῶν, ὁ ὁποῖος Πανᾷς ἦτον καὶ διωρισμένος διὰ νὰ βαστᾷ γκιορνάλι΄ καὶ ἐπειδὴ εἶναι ἐδῶ, ἡ Διοίκησις ἠμπορεῖ νὰ ἰδῇ τὰ πρακτικά μας.
Παρακαλῶ ἃς θεωρήσῃ καὶ τὸ γράμμα τοῦ Γκοτζιαμάνη ὁποὺ μοῦ γράφει΄ καὶ ὅ τι ἀπόκρισις εἶναι, νὰ μοῦ δοθῇ, ὅτι βιάζομαι νὰ ἀναχωρήσω' καὶ ὡς πληρεξούσιος τῶν ἁρμάτων χρεωστῶ νὰ πηγαίνω τοῦ καθενὸς τὴν ἀπόκρισιν. Μένω δὲ μὲ ὅλον τὸ σέβας
Τῇ 11 Ἰουνίου, Τριπολιτζά, 1823.
Ὁ εὐπειθὴς δοῦλός σας
Γιαννάκης Ράγκος