Ο Άγιος Ιωάννης διηγούμενος την σταύρωσιν του Χριστού
| Ὁ Ἅγιος Ιωάννης διηγούμενος τὴν σταύρωσιν τοῦ Χριστοῦ Συγγραφέας: |
| Από το «Μεσσία». |
Παρίστατο εἰς τὸν σταυρὸν αὐτοῦ δακρυῤῥοοῦσα
ἡ μήτηρ του τὸ αἷμά του τὸ ῥέον θεωροῦσα·
ἐκείνην δὲ κ' ἐμὲ ἰδὼν, πρὸς ταύτην εἶπε, «γύναι!
Αὐτὸς υἱός σου· κ' εἰς ἐμὲ «πλησίον ταύτης μεῖνε.»
Τὸ φοβερὸν μυστήριον λαμπρῶς καὶ παραδόξως
ἐτελειοῦτο· ἔκραξε «διψῶ» καὶ ἰδοὺ ὄξος.
Λαβὼν τὸ ὄξος, ἔκραξεν ὁ Ἰησοῦς καὶ πάλιν
«Τετέλεσται», κ' ἐξέπνευσε, φωνὴν ἀφεὶς μεγάλην.
«Τετέλεσται» τῆς λέξεως τὸ ὕψος ἐννοεῖτε;
Ὁ Ἰησοῦς ἐκ τοῦ σταυροῦ τὰ ἔθνη ἐνθυμεῖται
καὶ λέγει· ἐξετέλεσα καὶ τὸν προορισμόν μου,
κ' ἐκένωσα ὑπὲρ ὑμῶν πᾶν τὸ ποτήριόν μου.
«Τετέλεσται» πεπλήρωται τῆς γῆς ἡ ἀνομία,
ἀλλ' ἐνταύτῶ τετέλεσται ἡ ἀνθρωποθυσία,
ἡ πλάνη, ὁ δεσποτισμὸς, ἐθνῶν ἡ βαρβαρότης
καὶ ἅρχεται ἀλήθεια, φιλότης καὶ ἰσότης.
«Τετέλεσται» ὡς μέθυσος ἡ γῆ δὶς, τρὶς, ἐσείσθη,
καὶ τ' ὄμμα τὸ οὐράνιον ὁ ἥλιος ἐσβύσθη,
καὶ οἱ νεκροὶ ἀνήρχοντο εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν...
Φεῦ! τότε τὴν συντέλειαν τοῦ κόσμου βλέπων ὅλην,
«Τετέλεσται, τετέλεσται» παράφρων κ' ἐν ἐκστάσει
ἐφώναζα πλανώμενος εἰς τὰ πλησίον δάση.