Ελεγεία και Σάτιρες
Συγγραφέας:
Μεταφραστής: Κώστας Καρυωτάκης
Οἱ ράθυμοι


ΟΙ ΡΑΘΥΜΟΙ

—Μπά! Καὶ ἡ μοῖρα μας ἔγινε πεζή.
Ἄν θέλετε, πεθαίνουμε μαζί;
—Σπανία ἡ πρόταση, ὡρισμένως.

—Ὡραῖο τὸ σπάνιο. Λοιπὸν ἐμπρός.
Ὁ τόπος θαυμάσιος καὶ ὁ καιρός.
—Χί! χί! χί! Ἀπογοητευμένος!

—Ἴσως. Ἀλλὰ προπάντων ἐραστὴς
ἄψογος. Ἀνέκαθεν ἰδεαλιστής.
Νὰ πεθάνουμε τώρα ἐλᾶτε.

—Περσότερο εἰρωνεύεστε, θαρρῶ,
παρὰ ὅσο κάνετε τὸν τρυφερό.
Πάψετε, κύριε, ἂν ἀγαπᾶτε.

Ἔτσι τὸ βράδυ κεῖνο ἀπάνω στὴ
χλόη, καὶ στἄνθη ἀπάνω καθιστοὶ,
δυὸ περίεργοι ἐρωτευμένοι

ἀναβάλανε τέτιο ζηλευτὸ
θάνατο, κι ἀπομείνανε γιαυτὸ
—χί! χί! χί!—καταγοητευμένοι.

Paul Verlaine