Οι κάτοικοι της επαρχίας Θηβών ζητούν την διάθεσιν ποσού εκ του κληροδοτήματος του επισκόπου Ανανίου δια στρατιωτικάς ανάγκας
| Οἱ κάτοικοι τῆς ἐπαρχίας Θηβῶν ζητοῦν τὴν διάθεσιν ποσοῦ ἐκ τοῦ κληροδοτήματος τοῦ ἐπισκόπου Ἀνανίου διὰ στρατιωτικὰς ἀνάγκας. |
Ἀρ. 2
Ἀντίγραφον
Ἀπὸ πολλὰς τοῦ ἐχθροῦ εἰσβολὰς ἡ πατρίς ἡμῶν ἤδη δυστυχεῖ, ὡς δέδεικται, και οἱ κάτοικοι αὐτῆς μεταφερόμεθα τῇδε κἀκεῖσε δυστυχοῦντες. Λοιπόν, διὰ τὰ περισσότερα τοῦ ἐχθροῦ ἐναντία ἐνδεχόμενα, διὰ νὰ δυνηθῶμεν τοὐλάχιστον νὰ διαφυλάξωμεν καὶ αὐτὴν τὴν ὑπαρξίν μας ὅντες ἐνταῦθα, ἐνεκρίθη εὒλογον καί ἀπό τήν επαρχίαν μας καὶ ἀπὸ ἄλλας μερικὰς γειτονικὰς ἐπαρχίας διὰ νὰ συνεισφέρωμεν μία ποσότητα χρημάτων ἀναλόγως ἑκάστη ἐπαρχία, εἰς τρόπον ὅτι νὰ ἐξάξωμεν τρία πλοῖα ἐλληνικά, τὰ ὁποῖα περιπλέοντα τῆς Εὐβοίας τὴν θάλασσαν μέχρι Σαλαμῖνος, νὰ μένωμεν ἀκίνδυνοι ἀπὸ καμμίαν δηλαδὴ ἐνδεχομένην εἰσβολὴν τῶν ἐχθρῶν. Ἀλλ’, ἐπειδὴ καὶ οἱ κάτοικοι τῆς ἐπαρχίας μας δὲν δύνανται καταβάλλοντες νὰ συνεισφέρωσι τὸ ἀνάλογον, ἐκρίναμεν εὔλογον ὅλοι ἡμεῖς νὰ λάβωμεν μερικὰ χρήματα, χίλ<ι>α ἐννεακόσια ἑβδομήντα τρία τὸν ἀριθμὸν γρόσια, τὸν κύριον Λουκᾶν Δοῦρον, πατριώτην μας, τὰ ὁποῖα εἶναι τῆς ἐν τῇ πατρίδι Σχολῆς μας ἀφιέρωμα παρὰ τοῦ ἀειμνήστου πρῴην Θηβῶν κυρίου Ἀνανίου καὶ περιερχόμενα εὑρίσκονται ἤδη εἰς αὐτόν, διὰ νὰ τὰ μεταχειρισθῶμεν εἰς αὐτὴν μας τὴν ἀνάγκην. Ἐπειδὴ καὶ πρὸς τὸ παρὸν ἀνάγκην τοῦ σχολείου δὲν ἔχομεν καί, ὅτε ὁ Θεὸς εὐδοκήσῃ καὶ λάβωμεν τὴν τελείαν ἀνεξαρτησίαν μας, τότε πάλιν καταβάλλομεν καὶ ἔξοικονομοῦμεν τὸ σχολεῖον. Ἐκράξαμεν λοιπὸν τὸν ρηθέντα καὶ ἐζητήσαμεν παρ᾽ αὐτοῦ τὰ διαληφθέντα. Ὁ δὲ ἀνέστη ἀπολογηθεὶς διαφόρως. Τοῦτο ἡμεῖς βλέποντες ἀνεφέρθημεν πρὸς τὸν ἔπαρχόν μας, ὁ δὲ κύριος ἔπαρχος ἐξετάσας τὴν ὑπόθεσιν καλῶς καὶ ἐπιβάλλων εἰς τὸ δίκαιον ἔδωκε διαταγήν, ἳνα ταῦτα τὰ μετρητὰ παρ᾽ αὐτοῦ λάβωμεν. Ὁ δὲ μηδ᾽ εἰς τοῦτο πεισθείς, ἐβιάσθημεν νὰ ἀναφερθῶμεν πρὸς τὴν Σεβαστὴν Διοίκησιν, ὃπως τοῦτον καθυποβάλλουσα δώσῃ ἡμῖν αὐτὰ πρὸς ἐξοικονόμησιν τῆς παρούσης ἀνάγκης μας. Παρακαλοῦμεν λοιπὸν ἅπαντες ἵνα ἡμᾶς περὶ τούτων βοηθήσῃ καὶ ἔξει τὸν μισθὸν αἰώνιον παρὰ Θεοῦ. Ὁ ρηθείς, ἔχων καὶ τοὺς τρόπους, δὲν ζημιοῦται. Μένομεν καθ᾽ ὅλον τὸ σέβας
Ἐν Σαλαμῖνι τῇ 21 Αὐγούστου 1823
Οἱ εὐπειθεῖς κάτοικοι τῆς Επαρχίας Θηβῶν