Οι Χριστομάχοι της Δύσεως

Οἱ Χριστομάχοι τῆς Δύσεως
Συγγραφέας:
Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τὰ Ἅπαντα (1873)


Απεπλευσαν τῆς Δύσεως οἱ χριστομάχοι στόλοι,
Κ’ ἐνῶ ἀκούουν ὄπισθεν ἀρὰς καὶ βλασφημίας,
Ἐμπρὸς ἡ Μαύρη Θάλασσα ἀναστατοῦται ὅλη,
Κ’ ἡ φοβερὰ ἐκχύνεται κραυγὴ τῆς τρικυμίας.

Τὸ κῦμ’ ἀφρίζει καὶ λυσσᾷ, ἀνοίγουν οἱ μυχοί του,
Κ’ ἐνῷ τὸ πνεῦμα τοῦ βοῤῥᾶ ὁρμητικὸν πλανᾶται,
Ἓν φάντασμα — τὸ φάντασμα τοῦ Πέτρου ἐρημίτου, —
Θολὸν προκύπτει καὶ βοᾷ· «Ἀντίχριστοι ποῦ πᾶτε;

«Δὲν βλέπω τοῦ Τακρίδου μου τὴν λόγχην σειομένην,
Οὐδὲ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν εὐσεβῆ σημαίαν…
Τὴν σταυροφόρον, δείλαιοι, κρατεῖτε τεταμένην,
Τῆς Ἄγαρ προστατεύοντες τὴν φθισιῶσαν γραῖαν!»

Καὶ ἡ κραυγή του, πνέουσα ἐντὸς τῆς τρικυμίας,
Σαλεύει τοῦ Ὠκεανοῦ τὰ ὠργισμένα βάθη·
Ἐν τούτοις εἰς τὸν Δούναβιν κ’ εἰς τἄκρα τῆς Ἀσίας
Τοὺς Μουσουλμάνους πελεκᾷ ἡ μοσχοβῖτις σπάθη.

Τοῦ Σταυροφόρου ἀετοῦ ἡ Πίστις προηγεῖται,
Διὰ ῥομφαίας σπεύδουσα τὸν γόρδιον νὰ λύσῃ·
Καὶ σεῖς, καὶ σεῖς, ὦ ἀετοὶ Ἑλλάδος, πεταχθῆτε,
Ὁ στίλβων τῆς Ἀνατολῆς ἀστὴρ ἂς σᾶς φωτίσῃ!