Ξένος ὁ τόπος κι ὁ καιρὸς κι οἱ ἄνθρωποι ὅλοι ξένοι μὲς στὴ μεγάλη μοναξιά. Μάταια ζητῶ ἕνα φίλο, μὰ ἐκεῖ ποὺ παραδέρνομαι στὴ νύχτα τὴ θλιμένη, ἀκούω σὲ κάποιο ἀλύχτημα τὸ σπιτικό μου σκύλο.