Ξαλώνισμα
Συγγραφέας:


Παύεις δουκάνι; Θ’ ἀκουστῆ
τὸ ἐρωτικὸ δερμόνι,
τὸ φκιάρι ποὺ χαρμπόνει
τὸ στάρι τὸ ξανθό,
καὶ τῶν παιδιῶν τὸ π’λάλημα
μὲ τὰ σακκιὰ στὴ ράχη·
πειὰ δὲν κουνᾶ τὸ στάχι,
κοιμᾶται στὸ κοιλό·
τοὺ χρόνου μὲ καλό.

Κοτόπουλά μου, λέφτερα
τὰ σκύβαλα ἀλωνέψτε,
φοράδες μου, μισέψ’τε
στ’ ἀθάνατο βουνό·
καὶ σύ, τσαρδάκι, γκρέμισε,
φράχτες, πειὰ ξαπλωθῆτε,
στρουγκιά μου, μαζωχτῆτε·
τοὺ χρόνου μὲ καλό,
τοὺ χρόνου μὲ καλό.