Μύθος 77: Η αράχνη και ο μύρμηξ
| Η αράχνη και ο μύρμηξ Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Η αράχνη και ο μύρμηξ. |
Εἰς τὸν Σόλωνα τὸν ἕνα τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἐκείνων
ἔδωκαν ὡς εἰς τόν πρῶτον τῶν συγχρόνων των Ἑλλήνων
οὶ πολῖται τὴν γραφίδα
καὶ εἰς τοῦτον εἶπαν «γράφε νόμους διὰ τὴν πατρίδα».
Ἀναγνοὺς τοὺς νομοθέτας τοὺς ἀρχαίους καὶ τοὺς νέους:
«ἔγραψα ὁ Σόλων νόμους εἶπεν εἰς τοὺς Ἀθηναίους
ἂν οὐχὶ τοὺς καλητέρους
ἀλλὰ τοὺς εἰς τὸν παρόντα χρόνον ἐπωφελεστέρους.»
Αὐτὰ ἔλεγεν ὁ Σόλων· κ' ἐγὼ λέγω Ἀθηναῖοι!
Ἐὰν μὴ γενῆτε ἄνδρες ὑψηλόφρονες γενναῖοι,
οὐδεὶς νόμος ὠφελεῖ·
τί τὸ Σύνταγμα ὁπόταν βωβὴ κάθεται Βουλή;
Καλοὶ πρέπει σεῖς νὰ εἶσθε οἱ ἐκτελεσταὶ τῶν νόμων·
ἡ ἀράχνη τὸ λεπτό της νῆμα ὕφαινεν εἰς δῶμον
ἀλλ' εἰς ταύτην μύρμηξ εἶπε
«βλέπεις εἰς τὸ δολερό σου δίκτυ βλέπεις πόσαις τρύπαι;»
Ναί! τοὺς νόμους αἱ πλεκτάναι τῆς ἀράχνης παριστῶσι
καὶ τὰ ἔντομα εἰς ταύτας μένουσι καὶ δὲν πετῶσι·
πλὴν αἱ μυῖαι τοὺς δεσμούς των
θραύουν ἐξακολουθοῦσαι τοὺς αὐθάδεις βομβισμούς των.
Ἐπιμύθιον.
Εἶν' αὐτὴ καὶ τὸν νῦν χρόνον, καθὼς ἦτον τὸν ἀρχαῖον
ἡ εἰκὼν τῶν Ἀθηνῶν,
λαὸς ἄδων, κάλπαι ψήφων πονηρίαι Περικλέων
καὶ φωναὶ Δημοσθενῶν.