Μύθος 67: Λέων και ποντικός
| Λέων και ποντικός Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Λέων και μυς αντευεργέτης. |
Ἔστεκεν ἐξαπλωμένος εἰς τὸ σπήλαιον του λέων
καὶ τὸ βλέμμα τῶν ἐλέῳ θεοῦ εἶχε βασιλέων·
ἐξεφύτρωσεν ἐμπρός του ποντικὸς καὶ εἰς σπασμοὺς
περιέπεσε μυστάκων καὶ εἰς ὀδοντοτρυγμούς.
Τὸν ἀψήφησεν ὁ λέων· δὲν ἐσάλευσε τὴν χαίτην
καὶ τὴν ἡγεμονικήν του δὲν διέκοψε μελέτην·
βλέπων, ὅτι προσεφέρθη πρὸς αὐτὸν βασιλικῶς
τῆς ὑπακοῆς τὸν ὅρκον ἔδωκεν ὁ ποντικός·
εὔγαινεν ἀπὸ τὴν τρύπαν, λοιπὸν κ' ἔστεκ' ἐμπροστά του,
ὑπουργὸς ἐδαφιαίως προσκυνῶν τὸν ἄνακτά του·
καὶ ὑπήκοον ἀρνίον, ἢ ὑπήκοον λαγὸν
τρώγων ἔδιδεν ὸ λέων μέρος εἰς τὸν ὑπουργόν.
Πλὴν εἰς τοῦτον τὸν αἰῶνα, κ' εἰς τὸν χρόνον ὅστις τρέχει
πειρασμοὺς τοῦ διαβόλου ποῖος ἡγεμὼν δὲν ἔχει;
Εἰς τὰ δίκτυα ὁ λέων συνελήφθη κυνηγῶν·
ἀλλὰ εἰς τὸν ἦχον μόνον τῶν βασιλικῶν κραυγῶν
τρώγει, νὰ, ὁ λεπτοδόντης, τρώγει τῶν δικτύων μέρος
καὶ φυγῆς ἀνοίγει θύραν εἰς τὸν λέοντα ἐγκαίρως·
καὶ ὁ λέων ποδῶν δέκα γῆν ἀναπηδᾷ εὐθὺς,
ὡς ἀπὸ τὴν νῆσον Ἔλβαν Ναπολέων λυτρωθείς.
Καὶ πλεγμάτι
ἓν κομμάτι
'ς τοὺς ὀδόντας του κρατῶν,
ἦλθ' ὡς εἷς τῶν ἀθλητῶν
ἐν τῷ μέσῳ τῆς Πνυκὸς
πομπικῶς ὁ ποντικός.
Καὶ τὸν ἔπλεξαν ἐκεῖ
στέφανον οἱ ποντικοί.
Ἐπιμύθιον.
Γενναιότης τοὺς μεγάλους βασιλεῖς χαρακτηρίζει·
καὶ αὐτὴ ἐπὶ τοῦ θρόνου τοὺς κρατεῖ καὶ τοὺς στηρίζει.