Μύθος 61: Λύκος και η σκιά του
| Λύκος και η σκιά του Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Λύκος διά την εαυτού σκιάν γαυρωθείς και λέων. |
Λύκος πλανώμενος
λύκος χαιρόμενος
'ς τὴν πεδιάδα
'ς τὴν πρασινάδα,
ἡλίου δύοντος
καὶ τ' ἄνω χρίοντος
εἰς τὸ πλευρόν του
τὸν ἴσκιόν του
ἴδ' ἐλεφάντιον
καὶ γιγάντιον·
κ' ἔκραξεν «λύκος
μὲ πλέθρου μῆκος
ἐλάφι γίνομαι
καὶ δὲν αἰσχύνομαι!
Κατὰ μυρίων
ἰδοὺ θηρίου
ἰδοὺ πορεύομαι
καὶ συνοδεύομαι
ἀπὸ τοιαύτην
καὶ τηλικαύτην
οὐράν μου τρίχινην
ὁπλὴν ὀνύχινην,
κ ἕρκος ὁδόντων
μεγαλοβρόντων.»
Κ' εἰς ἕνα λέοντα
μανίαν πλέοντα,
ῥιφθεὶς ἀδίκως
ἐχάθ' ὁ λύκος.
Ἐπιμύθιον.
Ἡ σκιὰ τοῦ λύκου τούτου, τοῦ ἀνθρώπου ἡ γελοία
εἶναι οἴησις, ἀπείρων συμφορῶν του ἡ αἰτία.