Μύθος 33: Αετός και χελώνη
| Αετός και χελώνη Συγγραφέας: |
| Απόδοση του αισώπειου μύθου Χελώνη και αετός. |
Τὸ βραδύποδόν της βῆμα ἡ χελώνη βαρυνθεῖσα
νὰ πετᾷ τοῦ λοιποῦ θέλει, ὄχι πλέον νὰ πατῇ·
καὶ μετὰ μεγαλοπτέρου ἀετοῦ συναντηθεῖσα,
μετ' αὐτοῦ νὰ περιτρέξῃ τὸ στερέωμα ζητεῖ.
Τὴν παρέστησεν ἐκεῖνος, εἰς ὀστράκινον μανδύαν
ὅτι κρύπτεται, καὶ ὅτι οὐδὲ φέρει καὶ πτερὰ,
καὶ ἀπὸ τὴν σφαῖραν φόβος μὴν ῥιφθῆ τὴν οὐρανίαν
κ' εἰς βουνοῦ μὴν πέσῃ πέτρας καὶ συντρίψη τὰ πλευρά.
Ἀλλὰ ἡ φιλοδοξία κακὰ πόσα δὲν γεννᾷ;
δι' αὐτὴν ὁ Ναπολέων τόσα ἔπαθε δεινά·
ἡ χελώνη ἀπεκρίθη «σιμὰ 'ς τὰ ἄστρα νὰ σταθῶ
καὶ νά πέσω δὲν μὲ μέλει ἔπειτα καὶ νὰ χαθῶ.»
Τὴν ἐσήκωσεν ἐμπήξας εἰς αὐτὴν τοὺς ὄνυχάς του
ὁ ἐνατενίζων ὄρνις τοῦ ἡλίου τὴν πυρὰν,
καὶ τὴν ὕψωσεν ἁπλώσας τὰς μεγάλας πτέρυγάς του
ὑπεράνω τῶν συννέφων εἰς τῶν ἄστρων τὴν σειράν.
Ἀλλὰ τέλος ἐκουράσθη καὶ τὴν δυστυχῆ χελώνην
ἐν ᾧ ἀπαλὰ εἰς ὄρος ἐχρεώστει ν' ἀποθέσῃ,
ἔστρεψεν αὐτὴν βιαίως ὡσὰν πέτραν εἰς σφενδόνην,
καὶ τὴν ηὗρε μετ' ὀλίγον τοῦ ὠκεανοῦ ἡ μέση.
Ἐπιμύθιον.
Χρεωστεῖ ν' ἀφιεροῦται καθεὶς ἔνθα καὶ ἐκλήθη
καὶ νὰ μὴ παρομοιάζῃ τὴν χελώνην τὴν εὐήθη·
τόσοι Ἕλληνες τοῦ ὄχλου ὑποδηματοποιοὶ
πόσοι καὶ κρεατοπώλαι πόσοι καὶ ἀρτοποιοὶ
δὲν φαντάζονται τοῦ κράτους νὰ γενῶσιν ὑπουργοί!
Τῆς μικρᾶς αὐτῆς Ἑλλάδος χωρεῖ Ἕλληνα ἡ γῆ;
Ἐξ' αὐτοῦ ἡ τόση ἔρις, ἡ πολλὴ πυργοποιΐα
καὶ πρὸς τοὺς μεγάλους ἄνδρας ἡ τυφλὴ ἀχαριστία.