Μύθος 21: Χήναι και γέρανοι

Χήναι και γέρανοι
Συγγραφέας:
Απόδοση του αισώπειου μύθου Χήνες και γέρανοι.


Εἰς τὴν τήρησιν τῶν νόμων τῶν δικαίων κ' ἐλευθέρων
ἔχουσιν οἱ κτηματίαι τὸ πολὺ ἐνδιαφέρον·
ὁ πτωχὸς τὴν μηλωτήν του ἢ τὴν δίκελλάν του φέρει
καὶ εἰς ἄλλα ξένα κράτη καὶ εἰς ἄλλα ξένα μέρη·
μένουσιν οἱ κτηματίαι τότε μετὰ τῶν τυράννων·
καὶ ἀκούσαστε τὸν μῦθον τῶν χηνῶν καὶ τῶν γεράνων.

Γέρανοι καὶ χῆναι ἅμα ἔβοσκον εἰς ἕναν τόπον·
πλὴν καθὼς τὴν συνοδίαν σκύλλων εἶδαν καὶ ἀνθρώπων
οἱ χωροῦντες κατὰ τάξιν γέρανοι ὡς Σπαρτιᾶται
ἄνοιξαν πτερὰ μεγάλα ἐλαφροὶ αἰθεροβᾶται,
καὶ ἀκολουθοῦντες δύο πρὸς τὴν ἄρκτον ὁδηγούς των,
οἵτην Ὄλυμπον καὶ Ἄθων ἔλάβον ὡς τρεῖς σταθμούς των·
καὶ πρὶν φύγωσιν εἰς ἕλος βυθισθέντες στιγμὴν μίαν
εἰς τῶν κυνηγῶν τὰς κάρας ἔῤῥιψαν τὴν δυσωδίαν·

πλὴν πλατύποδοι βαρεῖαι καὶ ὀκναὶ ὁμοῦ αἱ χῆναι,
καθὼς βάλλουσι τὰ πλοῖα
κώπας ἅμα καὶ ἰστία,
ἔβαλαν πτερὰ καὶ πόδας κ' ἐμακρύνθησαν κ' ἐκεῖναι·
ἀλλ' ἀπηύδησαν πατοῦσαι γῆν συγχρόνως καὶ ἀέρα·
καὶ οἱ κυνηγοὶ τὰς ηὗραν· τὸ χιχί των δὲν ἐπέρα·
αὐτῆς ἔπεσεν ὁ ἄσπρος τράχηλος εἰς ἕν των νεῦμα
καὶ βρασθεῖσα τῶν πεινώντων ἐχρημάτισε τὸ γεῦμα·
ἔθεσαν ὀπτὴν ἐκείνην εἰς ανθρακιὰν μεγάλην·
τὰ πτερὰ διὰ γραφίδας ἔκοψαν ἀπὸ τὴν ἄλλην,
καὶ εἰς τάφρον τὰς ἑτέρας φυλακίσαντες βαθεῖαν
ἔτρωγαν οἱ κυνηγέται τὴν ἡμέραν, μίαν μίαν.