Μούχρωμα
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Φυσάει τ’ ἀεράκι μ’ ἀνάλαφρη φόρα
Καὶ τὲς τριανταφυλλιὲς ἀργὰ σαλεύει·
Στὲς καρδιὲς καὶ στὴν πλάση βασιλεύει
Ρόδινο σούρουπο, ὥρα μυροφόρα,
Χρυσὴ θυμητικῶν ὀνείρων ὥρα,
Ποῦ ἡ ψυχὴ τὴ γαλήνη προμαντεύει,
Τὴν αἰώνια γαλήνη, καὶ ἀγναντεύει
Σὰ γιὰ στερνὴ φορὰ κάθε της γνώρα
Ἀξέχαστη· ξανθὲς κρινοτραχῆλες
Ἀγάπες, γαλανὰ βασιλεμένα
Μάτια ὀγρὰ καὶ φιλιὰ καὶ ἀνατριχίλες
Καὶ δάκρυα· πλάνα δῶρα ζηλεμένα
Τῆς ζήσης ποῦ ἀχνοσβυέται καὶ τελειόνει
Σὰν τὸ θαμπὸ γιουλὶ ποῦ ὀλοένα λυόνει.

12 ΦΕΒΡ. 99