Με βάναυσα χέρια...
| Με βάναυσα χέρια... Συγγραφέας: |
Με βάναυσα χέρια είχα σκεπάσει το πρόσωπο της λίμνης
Που πια δεν μου αποκρίνονταν
Είχανε γδάρει το δέρμα της οι επαίτες και τα πουλιά
Κρυμμένα στη φωτιά της κολυμπούσαν τα δάκρυα των συντρόφων
Απάνω της κολυμπούσαν τα σύννεφα
Πότε - πότε η καρδιά μας τραγουδούσε
Με τη φωνή σαν τελευταία σκιά
Γύρω μου απλώνονταν τα βουνά
Που τώρα μόλις είχανε βγει στο φως
Ο αγέρας με τα δάση τους εθύμωνε
Έπαιζαν τα πουλιά
Απ' το σχολειό σαν βγαίνανε στην αγκαλιά του ανέμου.