Μαλλιαρός
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Μάλαμα ἐφέγγαν τὰ μαλλιά σου πλήθια,
Ὦ Ἀπόλλωνα, σὰν ἔψαλλαν οἱ Μοῦσες
Γύρω σου καὶ γυμνὲς σὰν τὴν Ἀλήθεια
 Οἱ Χάριτες χορεύανε μαλλοῦσες.
Καί, Ὅμηρε, ἐσὺ τὰ μαλλιαρὰ τὰ στήθια
Τῶν παλαιῶν παλληκαριῶν ὑμνοῦσες
Ποῦ μέσα στὰ χρυσά σου παραμύθια
Φιλοῦσαν καὶ θεὲς γλυκογελοῦσες.
Στοῦ πόθου ἢ στῆς μαλιᾶς τὸ πάλεμα, ὅσα
Δόξα ἐρωτιᾶς χαρίζουν ἢ θανάτου:
Πλειὸ λαμπρὰ ὀνειροϋφαίνει κι’ ἄλλα τόσα
Ὁ Μαλλιαρός — ποῦ, ἂν πέσαν τὰ μαλλιά του,
Μὰ ἀπ’ τὸ τραγοῦδι, ἐμάλλιασέ του ἡ γλώσσα
Κι’ ἀπ’ τὴν ἀγάπη ἐμάλλιασε ἡ καρδιά του.

ΜΑΡΤΗΣ 1904