Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Αλάβανδα

Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας
Συγγραφέας:
Ἀλάβανδα


Ἀλάβανδα (τὰ καὶ ἡ), ἐπίσημος πόλις τῆς Καρίας (Ἠρδτ. Ζ, 195). Φρυγίας κατὰ Η, 136), πρὸς τῷ Μαιάνδρῳ, τοῦ ἐμπορίου ἐπιμελουμένη καὶ τῶν τεχνῶν, μὴ ἐπαινουμένη δ’ ἐπ’ αὐστηρότητι ἠθῶν. Πατρὶς τῶν δύο ῥητόρων Ἀπολλωνίων (ἴδ.) (Στρβ. ΙΔ.—Liv. XXXIII, 18). Κτίστης αὐτῆς λέγεται ὁ Ἀλάβανδος, υἱὸς τοῦ Καρὸς καὶ τῆς Καλιρρόης (Στ. Β.).