Ἄγκυρα, ἡ τῶν πλοίων, ἐνομίζετο ἐφευρεθεῖσα ὑπὸ, τῶν Τυρρηνῶν, ἢ ὑπὸ τοῦ Εὐπαλάμου· ὑπό τινων δ' ὑπελαμβάνετο ὡς ἐφεύρεσις τοῦ βασελέως Μίδου, οὗ καὶ ἡ πρώτη ἄγκυρα διετηρεῖτο ἐπὶ Παυσανίου ἔτι (Α, 4, 5), εἰς τὸν ἐν Ἀγκύρᾳ ναὸν τοῦ Διὸς. Πρὸ τῆς ἐφευρέσεως τῶν ἀγκυρῶν ἐχρησίμευον ἀντ' αὐτῶν λίθοι διάτρητοι καλούμενοι λογγῶνες, ξύλα μετὰ μολύβδου, ἢ κάλαθοι πλήρεις λίθων, ἢ σάκκοι ἄμμου. Καθ' Ὁμηρον, τῆς πρύμνης στρεφομένης πρὸς τὴν ὄχθην, ἐρρίπτετο ἐκ τῆς πρῴρας εἰς τὴν θάλασσαν λίθος εἰς σχοινίον προσδεδεμένος, καὶ
εὐνὴ καλούμενος, ἡ δὲ πρύμνη προσεδέετο εἰς δένδρον, λόφον ἢ λίθον διὰ
προτόνων ἢ
πρυμνησίων (Παλαμαρίων.—«
Πρυμνήσι' ἀνάψαι») Αἱ δὲ μετὰ ταῦτα σιδηραῖ ἄγκυραι, εἶχον, ἢ ἕνα ὀδόντα, καὶ ἐλέγοντο
ἕτερόστομοι, ἤ δύο, αἱ
ἀμφίστομοι ἢ
άμφίβολοι. Εἶχε δ' ἕκαστον μέγα πλοῖον πολλὰς ἀγκύρας, ὧν μία, ἧς ἐν ἁνάγκῃ μόνον ἐγίνετο χρῆσις, ἐλέγετο
ἱερά. «
Αἴρειν δέ τὴν ἄγκυραν» ἐδήλου ἀποπλέειν.
