- Δε μου λες εψές το βράδυ
- ο θυμός σου τι ‘τανε,
- δυο σου φίλοι μ’ απαντήσαν
- αχ μ’ απαντήσαν αμάν και για σένα μ’ είπανε.
- Δεν μπορώ να καταλάβω
- τα δικά σου πείσματα,
- στους γιατρούς θέ’ να με ρίξεις
- αχ να πεθάνω αμάν να πεθάνω φθυσικιά.
- Τα τσακίρικά σου μάτια
- μου πλήγωσαν την καρδιά,
- και στον Άδη θα με βάνουν
- αχ με αυτήν αμάν με αυτήν την απονιά
- Στον κατιφένιο σου οντά
- θέλω να ‘ρθω μια βραδιά,
- να σου πω τα βάσανά μου
- αχ βάσανά μου αμάν να με κλαίν’ τα μάτια σου.
- Μαύρα μάτια έχεις φως μου
- μαύρα είναι σαν την ελιά,
- κι όποιος τα γλυκοφιλήσει
- αχ χάρο δεν αμάν χάρο δε φοβάται πια.
- Σαν τα μάρμαρα της Πόλης
- που ‘ναι στην Αγιά-Σοφιά,
- έτσι τα ‘χεις ταιριασμένα
- αχ ταιριασμένα αμάν μαύρα φρύδια και μαλλιά.
