Κανδιάνω Ρώμα
Συγγραφέας:
Γεωργίου X. Ζαλοκώστα Τὰ Ἅπαντα (1873)


Δεν ἔπλεξες λουλούδια
Γιὰ ζωντανὴ ὠμορφιὰ,
Οὐδ’ ἔψαλες γλυκὰ
Γάμου τραγούδια.

Ἄλλοι σπαράζουν πόθοι
Τὰ φύλλα τῆς καρδιᾶς,
Ποῦ εἰς σκέπη συμφορᾶς
Ἐσαβανώθη.

Ἡ Μοῦσά σου σκυμμένη
Εἰς πλάκα θλιβερὴ,
Κόρη μυριολογεῖ
Λαχταρισμένη.

Μύρο τοῦ πόνου χύνει
Τὸ δάκρυ· τοὺς κλαυθμοὺς
Ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς
Ἄκουσε ἐκείνη!

Ὄχι, δὲν εἶναι ἀπάτης
Ὀνείρατα θολά.
Χῦσε τὴ μελῳδιὰ
Στὰ μάρμαρά της.

Εἰς κάθε σου τραγοῦδι
Ῥαγίζεται ἡ καρδιά,
Τὰ δάκρυα ἔχει δροσιὰ
Κάθε λουλοῦδι.

Ὤ, μόνη μιὰ μᾶς μένει
Παρηγοριὰ πικρή
Ἂχ κλαύσωμεν μαζῆ
Οἱ πονεμένοι,

Ἐσὺ τὴν ἀκριβή σου,
Τὸν ἀκριβό μου ἐγώ,
Ἀγγέλους τώρα δυὸ
Τοῦ παραδείσου.