Και νιάζεται για την ξανθή την Ευρυπύλη
Ξανθήι δ' Ευρυπύληι μέλει Συγγραφέας: Μεταφραστής: Ηλίας Βουτιερίδης |
Πρωτότυπο κείμενο |
Και νιάζεται για την ξανθή την Ευρυπύλη
ο Αρτέμονας, που τριγυρνά μες σε φορείο.
Ενώ στενή και βρωμερή φορούσε πριν κουκούλα,
και κρίκους ξύλινους στ' αυτιά και γύρω απ' τα πλευρά του
άτριχο βοϊδοτόμαρο, παλιάς ασπίδας ντύμα,
μόλις ξεκολλημένο,
ο ελεεινός ο Αρτέμονας, που συναναστρεφόταν
δημόσιες και ψωμάδαινες και με ψευτιές εζούσε,
που του'βαλαν πολές φορές το σβέρκο σε παλούκι,
πολές φορές και σε τροχό, και που τις είχε φάει
πολές φορές στα πισινά με πέτσινο καμτσίκι,
και που και γένια και μαλλιά του έχουν μαδήσει, τώρα
μ' αμάξια πάει, στο στήθος του φορώντας αλυσίδες
χρυσές, της Κύκης το παιδί, κι ομπρέλα φιλντισένια
κρατάει σαν τις γυναίκες.