Καβάφης
Συγγραφέας:


Παράστασες βασιλικές σε αρχαϊκήν υδρία,
σ' ένοχο λύχνο αμαρτωλό της Ήβης τ' άστρο, η ρώμη,
γυμνό θειότατο άγαλμα, μαντεία, βωμοί, ιατρεία,
των Εστιάδων η άσβηστη φλόγα, οι Αρματοδρόμοι.

Όλη η ακμή και η παρακμή, του όπλου η τιμή κ' η αισχύνη,
το κάτοπτρο της Δέσποινας Ρωμαίας, της Εταίρας
η πόρπη' και ω! του μυρεψού που δεν.., η θλίψη εκείνη!
Τα πλοία που δίκαια αντίστρεψεν ο τιμωρός αέρας.

Κι οι σιγασμοί και τα κεριά και η προσευχή, κι ο τοίχος,
που εξώκοσμο σε απόκρυψε τάχα και μόνος ζούσες,
το υψόμετρό σου προς το φως κ' εκείθε ο αδρός σου στίχος,
ο ρυθμοκράτης του χορού που είχαν στημένο οι Μούσες.