Η φιλία
Συγγραφέας:


Όταν του βίου η αυγή, παρθενική, αγία,
Καλύπτη πάντα με χαράν, μ' ελπίδας και με κάλλη,
Τι πρώτον, πρώτον αίσθημα εν τη καρδία θάλλει;

Τί άλλο; η φιλία.



Και όταν έλθη χαρωπή του έρωτος πρωία,
Ωσεί πρωία έαρος, δειλή, ερυθριώσα,
Τίς δέχεται του έρωτος τα όνειρα τα τόσα;

Τίς άλλος; η φιλία.



Και όταν δάκνη την ψυχήν ημών απελπισία,
Και δάκρυ απογνώσεως τους οφθαλμούς θολώνη,
Ποία ελπίς εντός ημών διατηρείται μόνη;

Τίς άλλη; η φιλία.



Και όταν τέλος μαρανθή η δυστυχής καρδία
Και χάση όλα, έν προς έν, τα τόσα όνειρά της
Και μείνη έρημος, εις γην προδότιν, διαβάτις,

Τί μένει; η φιλία.