Η ορμή μου (Σικελιανός)
| ←Το αθάνατο νερό | Η ορμή μου Συγγραφέας: |
Ανατολή→ |
| Από τη συλλογή Αλαφροΐσκιωτος (1907) |
Την πλάση άγγιξε ανάλαφρα
παντού και τρίσβαθα η ορμή μου·
σαν τον πηλόν, ακέριο ευώδιασεν
από τη δρόσο το κορμί μου,
που ξαφνικά εποτίζονταν
κ' εδίψα, περιμένοντας
μια ξαφνική βροχή να ρίξει
στη γη και στην ψυχή,
τα κάματα και τα λιοβόρια που είχαν φρύξει.
Πόσο μακριάθε εχώριζα
το βόγκο από τα πέλαγα,
το βόγκο από τα πεύκα...
Με μύρια φύλλα ελίχνισα
κ' έψαξα τον ακοίμητον
απάνου αιθέρα ως λεύκα.
Την αστραψιάν αντάμωσα
πριν βγει απ' το σύγνεφο. Στον κρότο
του κεραυνού αντιχτύπησε
το χτυποκάρδι της καρδιάς μου πρώτο·
στ' ανάλαφρα ξυπνήματα,
σε ξαφνικό ένα θρο των φύλλων,
στο ξέχειλο κουδούνισμα,
στην απονύχτερη ησυχία των γρύλων,
στις πρώτες τις μιλιές το θαμποχάραμα
στο δρόμο, και στα πρώτα παραθύρια
που ανοίγουν του ψαρά, και στ' αναβρύσματα,
βαθιά στα δέντρα, των πουλιών τα μύρια·
στης χαραυγής την ευωδιά
και στο άξαφνο
της αύρας όπου χτύπαε σημαντήρι
στο Απέραντο, στ' ανάβρυσμα
γεμίζοντας
τ' ολόχρυσο του πόθου μου κροντήρι!