Η ναυτοπούλα
(Ανακατεύθυνση από Η ναυτοπουλα)
Η ναυτοπουλα
Κωστας Κρυσταλλης
Ναυτοπουλα τριγυρνα
Στου πελαου την ακρη,
Και μακρυα μακρυα πλανα
Τη ματια με δακρυ.
Ερχονται τα κυματα
Κι αγρια εμπρος της σπουνε,
Θλιβερα μηνυματα
Σαν για να της πουνε,
Στο καθενα σταματα
Την περπατησια της,
Και με πονο το ρωτα
Και με την καρδια της
Αν εκει που περασε
Ειδε ναρμενιζη
Βαρκα οπου γερασε
Τον αφρο να σχιζη
Γιατι'ο νηος απ'αγαπα
Η αδολη καρδια της,
Μεσ'σε τετοια βαρκα πα
Παντα μακρυα της.
Του παππου ειν'η βαρκα του
Οπου παντα παιρνει,
Το καταρτι μαρκα του
Το ε ι κ ο σ ι ε ν α φερνει.
Και φουρτουνα αν ιδη
Οταν μεσα μπαινη
Εγια μολα τραγουδει
Κι αφοβα διαβαινει.
Ερχονται τα κυματα
Κι αγρια της εμπρος σπουνε
Θλιβερα μηνυματα
Σαν για ναν της πουνε
Σκυβει η μορη τα φιλει
Στου πελαου την ακρη,
Σαν αδερφια τα μιλει
Με καυμο με δακρυ.
Αλμυρα σταλαματα
γυρω της σκορπιζουν,
Σαν κι αυτα με κλαματα
Να τηνε ραντιζουν.
Γερνει ο ηλιος στα βουνα.
Στου πελαου το στρωμα
Τη ματια της τριγυρνα
Μια φορα ακομα.
Και σαν που δεν φαινεται
Ναρχεται η βαρκουλα,
Δερνεται ,τρελλαινεται
Η δολια ναυτοπουλα.
Κλαιει,ποτε τραγουδα
Η γλυκεια λαλια της,
Και ξεπλεγει και μαδα
Τα χρυσα μαλλια της.
Η ματια της σβυνεται,
Και δεν βλεπει εμπρος της
Και 'στο κυμα χυνεται,
Να σβυσθη ο καυμος της.
Παιρνει αγαλια το βαθυ
Και βουβο σκοταδι
Γυρω γυρω να χυθη
'Στο βουνο,στο 'σιαδι
Και,να...μεσ' 'στα κυματα,
'Στ'ακρογιαλι αραζει
Βαρκα,και στα τριμματα
Βραχου αναμεριαζει.
Απ'τη βαρκα 'στη στερηα
Ναυτης νιος πηδαει
Με χαρουμενη θωρια,
Και στην κορη παει.
Μεσ'στα ματια την φιλει,
Ηρθ' Ανθη της λεει...
Μα η Ανθη του ειναι τρελλη,
Κια γελα και κλαιει!