Ἡ κακογλωσσιά
Συγγραφέας:
Μεταφραστής: Μιχαήλ Αργυρόπουλος
Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1890 του Κωνσταντίνου Σκόκου


Η ΚΑΚΟΓΛΩΣΣΙΑ

Ἀρώτησαν τρανὸ σοφό, σοφὰ καὶ ν’ ἀπαντήσῃ:
«Ἡ Τύχη φέρνει κάποιονε, μονάχος νὰ καθίσῃ
Μὲ τ’ ἀκριβό του ταῖρι·
Ἡ πόρταις εἶν’ ὁλόκλεισταις καὶ ἔρημα τὰ μέρη
Γύρω κοιμοῦνται… Σιωπὴ… ’Σ τὰ στήθεια του ἀννοιώθει
Νὰ τὸν ζεσταίνουν, ’σ ἂν φωτιά, ἀγάπης, γλύκας πόθοι,
Κι’ – ὅπως τὸ λέγει ὁ ποιητὴς – τὸ σύκο εἶν’ ἀφράτο,
Ὁ περβολάρης ἄκακος καὶ… μία… δύο… φάτο!..
Μπορεῖ ἡ Τιμιότης του ποτὲ νὰ ἦναι τόση,
Ἀπ’ ἕνα τέτοιο πειρασμὸ σιμά του νὰ τὸν σώσῃ;»
Καὶ ὁ σοφὸς ἀπήντησε: — «Καὶ νὰ σωθῇ, τί βγαίνει;
Ἀπὸ ταὶς γλώσσαις ταὶς κακαὶς δὲν σώζωται· τοῦ μένει!…»