Η ευχαριστημένη
Συγγραφέας:


 
Πῶς μ’ ἀγαπᾷ ὁ ἄνδρας μου, αλήθεια!
ἐμπρὸς ’στὸν κόσμο πάντα μοῦ γελᾷ,
μοῦ λέει χωρατάδες, παραμύθια,
κι’ οὔτ’ ἕνα μου χατῆρι δὲν χαλᾷ.

Ἐμπρὸς ’στὸν κόσμο πάντα μὲ κυττάζει,
μὲ ζάχαρι καὶ μέλι μοῦ ’μιλεῖ,
ἐμπρὸς ’στὸν κόσμο πάντα μ’ ἀγκαλιάζει,
ἐμπρὸς ’στὸν κόσμο πάντα μὲ φιλεῖ.
                                     *
Τοῦ φαίνομαι πῶς εἶμαι Ἀφροδίτη,
καὶ ἅμα πιὰ γυρίσωμε ’στο σπῆτι,
ἀμέσως ἕνα ξύλο πάντα πέρνει
κι’ ἀπ’ τὴν πολλὴ αγάπη του ... μὲ δέρνει.