Πρόλογος
Συγγραφέας:
Από τη συλλογή «Η Λύρα»


Ὄσσα δὲ μὴ πεφίληκε
Ζεύς, ἀτύζονται βοᾶν.
Πιερίδων ἀΐοντα,
Γᾶν τε καὶ πόντον κατ' ἀμαιμάκετον.
(Πινδ. Πυθ. α΄.)

Πολυτέκνου θεάς, ὢ Μνημοσύνης
θρέμματα πτερωτά, χαραὶ τοῦ ἀνθρώπου,
καὶ τῶν μακάρων Ὀλυμπίων ἀείμνηστα
κ' εὐτυχῆ δῶρα· ἐπὶ τᾷ νῶτα ἀκάμαντα
τῶν ζεφύρων, πετάξατε ταχέως. [5]
Ἐσᾶς προσμένει ἡ γῆ μου· ἐκεῖ τὰ σφάγια,
καὶ τ' ἄνθη ἐκεῖ πλουτίζουσι, καὶ ἡ σμύρνα,
χιλίους ναούς· τοὺς ἔκτισαν ἀνίκητα
τῆς ἱερᾶς Ἐλευθερίας τὰ χέρια.


Ἦλθεν ἡ ποθητὴ ὥρα· στολίζουσι [10]
τὴν κεφαλὴν σεβάσμιον τῆς Ἑλλάδος
ἡ δάφναι, φύλλα ἀμάραντα θριάμβων·
καὶ σεῖς χρυσᾶ, σεῖς ἀμβροσίοδμα ρόδα
τοῦ παραδείσου ἐλικωνίου, συμπλέξατε
σήμερον τὸν ἁγνὸν στέφανον· μόνη, [15]
ἀμάργαρος, ὀλόγυμνος, αὐτάγγελτος,
τὸ καθαρὸν τοῦ οὐρανοῦ ἀναβαίνει
ἡ Ἀρετή· ἀλλ' ἂν ἡ Πιερίδες
τὴν λαμπρὰν τῆς χαρίσωσιν ἀκτίνα
ἀφθόνητος τιμᾶται· ἐπαινουμένη [20]
τοὺς ἐπιγείους χοροὺς τότε δὲν φεύγει.