Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1888/Ο εν Μονάχω Έλλην καλλιτέχνης Γ. Ιακωβίδης

Ἐτήσιον Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1888
Ανώνυμος
Ὁ ἐν Μονάχῳ Ἕλλην καλλιτέχνης Γ. Ἰακωβίδης


Ο ΕΝ ΜΟΝΑΧῼ ΕΛΛΗΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ

Μεταξὺ τῶν ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ ἐγκατεστημένων ἑλλήνων, οἵτινες τιμῶσι τὸ ἑλληνικὸν ὄνομα διὰ τῆς εὐφυΐας, τῆς ἐπιστημονικῆς ἐπιδόσεως ἢ τοῦ καλλιτεχνικοῦ αὐτῶν ταλάντου, συγκαταλέγεται ἀπό τινων ἐτῶν καὶ ὁ ἐν Μονάχῳ Ἕλλην ζωγράφος κ. Γεώργιος Ἰακωβίδης, τοῦ ὁποίου ἡ φήμη ἀνὰ τὸν καλλιτεχνικὸν κόσμον τῆς Εὐρώπης ἤρξατο ἐξαπλουμένη ἐφάμιλλος πρὸς τὴν τοῦ κ. Γκύζη, ἐν Μονάχῳ ἐπίσης διατρίβοντος.

Τὸ ἡμέτερον Ἡμερολόγιον, σύμφωνον πρὸς τὸν χρονογραφικὸν αὐτοῦ σκοπόν, εἰς ὃν κυρίως ἀποβλέπει, μετὰ χαρᾶς παρατίθησι τὴν συμπαθῆ εἰκόνα τοῦ διαπρεποῦς καλλιτέχνου μετὰ τῶν ὀλίγων ᾧδε βιογραφικῶν σημειώσεων, χάριν τῶν ἀναγνωστῶν αὐτοῦ, οἵτινες ἄλλως τε ἔχουσιν ὑπ’ ὄψιν τὸ ἐν τῷ περυσινῷ Ἡμερολογίῳ τοῦ 1887 δημοσιευθὲν ἀντίγραφον τοῦ χαριεστάτου καλλιτεχνήματος «Τὰ μικρὰ Παθήματα», δι’ οὗ ἐξετιμήθη μεγάλως ὁ ἕλλην ζωγράφος κατὰ τὴν ἐν Μονάχῳ διεθνῆ καλλιτεχνικὴν ἔκθεσιν τοῦ 1883. Ὁ κ. Γ. Ἰακωβίδης ἐγεννήθη ἐν Λέσβῳ τὴν 10 Ἰανουαρίου τοῦ 1853. Διήνυσε τὰς πρώτας αὐτοῦ σπουδὰς ἐν Ἀθήναις ἀπὸ τοῦ 1871 — 1877 ὑπὸ τὸν ἐξαίρετον παρ’ ἡμῖν καθηγητὴν κ. Ν. Λύτραν, ἐξηκολούθησε δ’ εἶτα μετ’ ἐκτάκτου ἐπιτυχίας τὴν περὶ τὴν τέχνην ἐπίδοσίν του παρὰ τοῖς κ.κ. Löfftz καὶ Gabriel Max ἐν Μονάχῳ. Ἐκ τῶν ἔργων του, περὶ ὧν κολακευτικωτάτας κρίσεις ἔγραψαν τὰ κράτιστα τῶν καλλιτεχνικῶν περιοδικῶν, φημίζονται, πλὴν τοῦ ἀνωτέρω, τὸ «Φαιδρὸν Παιδίον», ὁ «Ἀχόρταγος», ἡ «Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις», ὁ «Θάνατος τῆς Κρεούσης» κλπ. Ἰδίως ὅμως πανηγυρικῆς ἔτυχεν ὑποδοχῆς κατὰ τὴν τελευταίαν ἐν Βερολίνῳ ἔκθεσιν ἡ πλήρης ἐκφράσεως καὶ ζωῆς εἰκὼν, ἡ παριστάνουσα καλοκἄγαθον γέροντα ἀδυνατοῦντα νὰ δαμάσῃ τὴν ἰδιότροπον ζωηρότητα τοῦ μικροῦ του ἐγγόνου, ὅστις ἐτέθη ὑπὸ τὴν φύλαξίν του. Ἀντίγραφον τῆς εἰκόνος ταύτης ἐδημοσίευσε τὸ περισπούδαστον ἐν Βερολίνῳ καλλιτεχνικὸν περιοδικὸν Moderne Kunst μετὰ τιμητικῶν ἀληθῶς κρίσεων περὶ τῆς ἀξίας τοῦ κ. Ἰακωβίδου, ὅστις ἐπεχείρησεν συνθέσεις τόσον δυσκόλους, οἵας οὐδεὶς πρὸ αὐτοῦ, ἐν Μονάχῳ τοὐλάχιστον, ἀπετόλμησε.

Σφίγγομεν μακρόθεν τὴν χεῖρα τοῦ φίλου ἡμῶν ἀπὸ τῶν μαθητικῶν ἔτι χρόνων Ἕλληνος καλλιτέχνου, ὅστις ἐπὶ τοσοῦτον τιμᾷ τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος ἐν τῇ συνειδήσει τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κόσμου.