Εις τους παρά τα σύνορα ηρωικώς πεσόντας
| Εἰς τοὺς παρὰ τὰ σύνορα ἡρωϊκῶς πεσόντας Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1887 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
Λειοντάρια ποῦ ’χυθύκατε, μ’ ἀγριεμένη χήτη,
Μέσ’ ’ςτὸ κοπάδι τῆς Τουρκιᾶς, ἀμέτρητο κοπάδι,
Μὲ ’ματοβύζαστα θεριὰ τ’ Ἀλλὰχ καὶ τοῦ Προφήτη,
Ποῦ βόσκουν καὶ θεριεύουνε ἀπ’ τῆς σκλαβιᾶς τὸν ᾍδη!
Περήφανα λειοντάρια μας, σᾶς ’πρέπαν ἄλλοι χρόνοι!…
Τοῦ ’κοσιένα ταίριαζε γιὰ σᾶς ἡ ἱστορία…
Ἡ δόξα τὴν ἀνδρεία σας ἀχτιδοστεφανόνει
Καὶ σμίγει, ζευγαρόνει
Τὸ τίμιό σας ὄνομα μὲ τὴν ἀθανασία!....
Περνούσανε, περνούσανε, ἀπάνω μας, τὰ χρόνια,
’Σὰν κύματα ποῦ γλείφουνε καράβι βουλιαγμένο
Καὶ χύνονται, ξεχύνονται, περνοῦν μὲ καταφρόνια,
Ἀπάν’ ἀπὸ τὸ σκάφος του τὸ μαυροξεχασμένο!…
Ἡ ἱστορία μας βαρειὰ, ’σὰν ὕπνο ποτισμένη,
Βαρειὰ βαρειὰ κοιμότανε, ξεχνοῦσε τὰ παλῃά της
Δὲν ἔκοβαν τὸν ὕπνο της μηδὲ τὰ ὄνειρά της…
Μὰ ξάφνου θεριεμένη
Μὲ σᾶς ξυπνᾷ ’ςτὸ πλάϊ σας γιγαντοδοξασμένη!…
Ἀτίμητο παράσημο στολίζει τὸ κορμί σας,
Ἡ τίμια λαβωματιὰ σὲ στήθι’ ἀνδρειωμένα!....
Καὶ μαρτυρᾶ τ’ ἀκούραστο τὸ φοβερὸ σπαθί σας
Πόσα κορμιὰ νιοθέρισε, σὰ στάχυα νειοκομμένα!…
Τί θέλει τὸ θυμίαμα, τί θέλει τὸ λιβάνι,
Τί θέλει τὸ μνημόσυνο, τί θέλουν ἡ λαμπάδες;
Γιὰ τὴν Πατρίδα, ’σὰν καὶ σᾶς, ὅποιο παιδὶ πεθάνῃ
Τὸ μνημονεύ’ ἡ δόξα μας, καὶ ὄχι οἱ παπάδες!....
Κι’ ἀντὶς φριχτὴ νεκρώσιμη ν’ ἀκοῦτ’ ἀκολουθία,
Ἀντὶ νὰ σᾶς ζαλίζουνε καμπάναις καὶ λιβάνια,
Σᾶς πρέπει, ὁλοζώντανοι ἀπὸ ἀθανασία,
Σ’ ἐμᾶς τοὺς ψόφιους ζωντανοὺς νὰ δεῖχτε ’περηφάνεια!…
Κλεανθησ Τριανταφυλλου