Ὤ πλημμύρα ἀπὸ ἀγάπη ἀπὸ ἄρωμα καὶ χρῶμα! Τὰ μαλλιά σου, ὅταν θὰ φύγεις, θὰ τὰ ζήσω ἀκόμα Ὅπως ἔζησα μὲ φόρα μὲ λαχτάρα, Σὰν νὰ μοῦ ἔδιδες τὸ σῶμα Τ' ἀνοιχτά σου χείλη.
