Επιστολή του Ιωάννη Γκούρα προς τον Γεώργιο Καραϊσκάκη (18-06-1826)
| Πρὸς τὸν Γενναιότατον στρατηγὸν ἀδελφόν μου κύριον Γεώργιον Καραϊσκάκην. Συγγραφέας: |
εἰς Ναύπλιον
Γενναιότατε ἀδελφέ!
εἰς τί κατάστασιν εἶναι σήμερον ἡ πατρίς μας ῥούμελη δὲν κάμει χρεία νὰ σὲ τὸ εἰπῶ διατὶ τὸ ξεύρεις καλά, ὁμοίως ξεύρεις καὶ πόσην ἀνάγκην ἔχει τώρα ἀπὸ τὴν βοήϑειάν μας΄ ἐγὼ κατὰ τὸ κοινὸν τῶν ἀδελφῶν καπιτανέων γράμμα ἐπάσχισα νὰ ξεκινήσω ὅσον ἧτον δυνατὸν προτήτερα καὶ νὰ ἔλθω νὰ συναγωνισθῶ μὲ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ νὰ τοὺς ἀνταμώσω καὶ προπάντων τὸν γενναῖον Καραϊσκάκην΄ εἰς Κάζαν ὅμως ἀκούσθησαν αἱ κακαὶ εἰδήσεις τῆς δυαλύσεως τῶν σωμάτων τῶν ἀδελφῶν μας ἀπὸ ἔλλειψιν τροφῶν καὶ ὅτι ἀπέρασες ἀπὸ τὸν κάτω δρόμον, εὐθὺς καὶ ἐγὼ ἐξεκίνησα διὰ νὰ σὲ προφθάσω εἰς Μέγαρα καὶ νὰ ὁμιλήσωμε καὶ φιακιάσωμε πολλά, κατὰ κακὴν ὅμως τύχην δὲν σὲ ἐπρόφθασα. ἀδελφὲ εἶναι ἀνάγκη ἐνώσεως καὶ τουφεκίου, καὶ ἐνθυμήσου τί ἐκάμαμεν ταῖς πρῶταις χρονιαῖς, καὶ τί εὔκιασες καὶ ἡ Γενναιότης σου ἐφέτος μὲ τὴν ἐπιμονὴν καὶ ἀπόφασιν, φωτιὰ καὶ δραστηριότης ἀδελφὲ καὶ πρῶτα ὁ θεὸς τοὺς δίδομεν καὶ τόρα τοῦ διαβόλου τοὺς ἐχθρούς, ἐγὼ ἐπιθυμῶ νὰ δεθῶμεν καὶ νὰ μένωμεν ἀχώριστοι (τοῦτο συμφέρει καὶ εἰς τὴν πατρίδα καὶ εἰς ἡμᾶς) ἀποφάσισαι νὰ ἀπεράσῃς ὀγλίγωρα ἐδὼ καὶ νὰ κινούμεθα ἐκ συμφώνου καὶ ἔχει ὁ θεός, ἡ βοήθειά του καὶ τὸ τουφέκι ἐβάσταξεν αὐτὴν τὴν πατρίδα ἕως τώρα, καὶ ἡμᾶς΄ αὐτοὺ εἶναι τὸ πᾶν δι᾿ ἧμᾶς καὶ τὰ ἄλλα εἶναι χαϊμέναις δουλειαῖς, ὅταν αὐτὸ τὸ κρατοῦμεν σφυκτὰ καὶ εἴμεθα ἐνωμένοι τὸ πᾶν κατορθώνομεν, δὲν σὲ πολυλογῶ διατὶ στοχάζεσαι πολλὰ καὶ καταλαμβάνει; τί σὲ λέγω΄ στέλλω καὶ τὸν γραμματικόν μου Κωνσταντίνον ἐπίτηδες μὲ τὸ παρὸν διὰ νὰ σὲ πληροφορήσῃ τὰ πάντα καὶ σὲ ἐκθέσει τὰς εἰδέας μου, θὰ σὲ ὁμιλήσῃ ἐκτεταμένα περὶ πάντων καὶ περὶ τοῦ τρόπου μὲ τὸν ὁποῖον θὰ τεριάσουν ὅλα καὶ ὁ ἐκλαμπρότατος φίλος καὶ ἀδελφός μας κύριος Κολέτης΄ ἡ ἐκλαμπρότης του, ἡ Γενναιότης σου καὶ ὁ γραμματικός μου κουβεντιάσετέ τα συμβιβάσετέ τα καὶ ἀποφασίσετε΄ τὸ πᾶν εἶναι νὰ ἔλθῃς ὀγλίγωρα καθὼς ἐπιθυμῶ διὰ νὰ προλάβωμεν τὸν ἐχθρόν΄ οἱ ἴδιοι σᾶς ὁμιλοῦν καὶ περί τινων μέσων ὁποῦ στοχαζόμεϑα, σὰν ἀνταμωθοῦμεν τὰ λέγομεν καὶ ἑλληνικὰ κατὰ τὴν τέχνην μας καθὼς καταλαμβάνομεν΄ νὰ ἐνωθῶμεν ἀδελφὲ σφυκτὰ καὶ δὲν θὰ μᾶς ματαχωρήσῃ πλέον μήτε ὁ διάβολος.
τῇ 18: Ἰουνίου 1826 Μέγαρα.
Ἰω: Γκούρας