Επαναστατική Διακήρυξις του Γεωργίου Βαρνακιώτη
| Ἐπαναστατική Διακήρυξις τοῦ Γεωργίου Βαρνακιώτη Συγγραφέας: |
| Τότε ὁ Βαρνακιώτης ἐξέδωκε τὴν ἀκόλουθον διακήρυξιν ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ, ἧς ὡπλαρχήγει. Ἔστι δὲ αὕτη ἡ πρώτη κατὰ τὴν Δυτικὴν Ἑλλάδα ἐπαναστατικὴ διακήρυξις. |
μεγάλοι καὶ μικροὶ συμπατριῶται Ξερομερῖται,
«Σᾶς φανερόνω, ὅτι ἕως σήμερον ἐπροσπάθησα καθ᾽ ὅλους τοὺς τρόπους, διὰ νὰ φυλάξω ἀπὸ κάθε ἐνόχλησιν καὶ κίνδυνον τὴν πατρίδα μας, καὶ δὲν ἄφησα πρᾶγμα, ὁποῦ δὲν ἐπιχειρίστηκα, καθὼς νομίζω νὰ σᾶς ἧναι γνωστόν. Πλὴν οἱ ἐχθροί μας βιασμένοι ἀπὸ τὴν καταστροφὴν τῆς τύχης των καὶ ἀπὸ τὴν φυσικὴν λύσσαν τῆς πρὸς ἡμᾶς κακίας των, ἀπεφάσισαν νὰ ξεθυμάνουν τὰ πείσματα πρὸς ἡμᾶς καὶ νὰ χορτάσουν ἀπὸ τὸ αἷμά μας, καταφρονῶντας τὸ ἐτιάτι μας καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς ἐμπιστοσύνην μας, καθὼς ἀπὸ γράμματα σημερινὰ, ὁποῦ μᾶς ἔπεσαν εἰς τὰ χέρια, ἐβεβαιώθην, ὅτι ἔστειλαν διὰ πέντε χιλιάδας ἀσκέρι νὰ ἔλθῃ καὶ ἡμᾶς νὰ κατακόψῃ, καὶ τὰς φαμελίας μας νὰ σκλαβώσῃ, καὶ τὸ τίποτέ μας νὰ διαρπάσῃ, Τοῦτο τὸ ἐβεβαιώθην σωστότατα, καὶ τὸ χρέος τῆς πίστεως καὶ ὁ πατριωτισμὸς δὲν μὲ ἀφίνουν πλέον νὰ τὸ ὑποφέρω, καὶ ἀπεφάσισα μὲ τὴν χύσιν τοῦ αἵματός μου νὰ βεβαιώσω τὴν πρὸς τὴν πατρίδαν ἀγάπην καὶ ἐλευθερίαν τοῦ γένους μας, ἀγροικήθηκα μὲ ὃλους τοὺς ἄλλους Ναχαελίδας, καὶ ὅλοι, μεγάλοι καὶ μικροὶ, προθυμότατοι νὰ χύσουν τὸ αἷμά των διὰ τὴν ἐλευθερίαν τῆς πατρίδος, ἀναμένουν τὸ ἐδικό μας φέρσιμον.
»Σᾶς εἰδοποιῶ λοιπὸν, ὅτι ἔφθασεν ἡ στιγμὴ νὰ ἀποτεινάξωμεν τὸν τόσον βαρὺν ζυγὸν, νὰ λείψετε ὅλοι σας ἀπὸ τὰ δυσβάστακτα δοσίματα, ἀπὸ ταῖς ἀνυπόφοραις ἀγκαρίαις, ἀπὸ τὴν καταφρόνησιν τῆς τιμῆς καὶ θρησκείας μας, καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἐπικείμενον κίνδυνον τῆς ζωῆς μας. Ὅλη ἡ Τουρκιὰ κατατρομασμένη καὶ κατατροπωμένη ἀπὸ τὰ ἄρματα τοῦ γένους μας, ἐντὸς ὀλίγου κλίνουν τὸν αὐχένα πρὸς ἡμᾶς, θείᾳ βουλήσει. Δόσατε πίστιν εἰς τὰ ἀδελφικά μου λόγια΄ καὶ, ὅσοι πιστεύετε τὴν ἁγίαν Τριάδα καὶ τὸν τίμιον Σταυρὸν, εἰς τὸν ὁποῖον ἐξαπλώθη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δι’ ἡμᾶς, ἐτοιμασθῆτε πάραυτα, ὅπως ἠμπορέσῃ καθεὶς, μὲ ἄρματα, μὲ μπαρούταις καὶ ἄλλας προβλέψεις, καὶ εἰς τὴν παραμικρὰν φωνὴν, ὅπου σᾶς κάμω, ἀμέσως νὰ τρέξετε οἱ ἄξιοι καὶ πιστοὶ, νὰ μὲ εὑρῆτε, διὰ νὰ ἀνταμωθῶμεν ὅλοι καὶ νὰ κάμωμεν, καθὼς ἔκαμαν καὶ κάμουν ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀδελφοί μας, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν πατρίδα, νὰ ζήσωμεν εἰς τὸ ἑξῆς πάντῃ ἐλεύθεροι, καὶ νὰ τιμηθῶμεν παρὰ Θεοῦ καὶ παρὰ τοῦ γένους ὅλου.
»Δὲν πιστεύω, κανένας νὰ ἀψυχήσῃ τὸν ἑαυτόν του, ὅταν βλέπῃ ἐμὲ τὸν ἴδιον ἀρχηγόν σας εἰς τὸν κίνδυνον, ὅπου διὰ τὴν ἰδικήν σας ἔλευθερίαν ἀφιερόνω τὴν ζωήν μου εἰς τὴν θεϊκὴν θέλησιν. Μὴ καταδεχθῆτε νὰ μείνετε κατώτεροι τῶν ἄλλων Ναχαελίδων΄ ὅτι τί μένει καὶ δι᾽ ἐσᾶς καὶ δ ἐμέ; Ἂς ἀποφασίσωμεν ὁ καθένας μὲ τὴν ἱερὰν ἀπόφασιν, ἢ ἐλευθερίαν ἢ θάνατον, νὰ βεβαιώσῃ τὸ ἐλληνικὸν ὄνομά του. Ἡ νίκη μας εἶναι βεβαία΄ φθάνει μόνον ἡ ἀπόφασίς μας νὰ δείξῃ τὴν προθυμίαν τῆς φιλογενείας, καὶ σᾶς ὑπόσχομαι ἀναμφιβόλως τὴν ἐλευθερίαν μας.
Ὁ Μορέας ἐλευθερώθη διέλου. Ὁ Νάφπακτος καταπολεμεῖται διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ πλοῖα, καὶ αὔριον ἐξάπαντος παραδίδεται εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν ἀδελφῶν μας ὁμογενῶν. Αἱ δύο χῶραι Μεσολόγκι καὶ Ἀνατολικὸν ἐκηρύχθησαν ἐλεύθερα, καὶ Τουρκὶ δὲν ἔμεινε οὐδ᾽ ἕνας. Ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Γένους μας πρίγκιψ Ὑψηλάντης ἐκυρίευσε τὴν Ἀνδριανὰ μὲ τὸ πῦρ καὶ τὴν μάχαιραν, καὶ ἐντὸς ὀλίγου ἐμβαίνει καὶ εἰς αὐτὴν τὴν Κωνσταντινούπολιν. Ὅλα τὰ ἄλλα βιλαέτια ἐλευθερώθησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς, καὶ προχωροῦν νικηταὶ καὶ τροπαιοῦχοι. Καὶ ἡμεῖς ὑποφέρομεν πλέον; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς ὀνομάσουν ἄνδρας καὶ υἱοὺς Ἑλλήνων; Ὄχι! ὄχι! ἢ ἐλευθερία ἢ θάνατος.
«Πανοσιώτατοι καθηγούμενοι καὶ αἰδεσιμώτατοι ἱερεῖς, τὸ πρῶτον ἔργον τῆς φἱλογενείας σας θέλει εἶναι ἡ ἀκατάπαυστος πρὸς Θεὸν δέησίς σας καὶ παράκλησις διὰ τὴν τοῦ γένους ἐλευθερίαν καὶ φύλαξιν καὶ τῶν τυράννων μας καταστροφήν.
«Τὸ Αον ἔτος τῆς Ἐλευθερίας, 25 μαΐου, Ξηρόμερον.
«ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΝΑΚΙΩΤΗΣ».