Επί λευκώματος...
Ἐπὶ λευκώματος… Συγγραφέας: |
Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1887 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
ΕΠΙ ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ…
Κόρη, ξανθοῦλα λιγερὴ, γλαρὴ γαλανομάτα
Γιορτάζει καὶ μαζὺ μ’ αὐτὴ γιορτάζ’ ἡ φύσις ὅλη.
Καὶ νειὸς, γεμάτος αἴσθημα, ὅλος καρδιὰ καὶ νειάτα
Τὶ νὰ τῆς στείλῃ ἐλόγιαζε στὴ λατρευτή της σχόλη.
⁂
Δυὸ ἄστρα ’πὸ τοῦ οὐρανοῦ νὰ κλέψῃ τὰ παλάτια;
Μὰ εἷνε ἐμμορφότερα τὰ γαλανὰ της μάτια.
Στολίδια νὰ τῆς πάῃ χρυσᾶ, ἡ κόρη νὰ φορέσῃ;
Μαλλιὰ χρυσάφι χύνονται ὡς τὴ λιγνή της μέση.
Λουλούδια;… Μὰ τριαντάφυλλο τὰ μάγουλά της βάφει
Καὶ γιασεμὶ τὸ μέτωπο ποῦ ζώνει τὸ χρυσάφι.
⁂
Καὶ ὁ φτωχὸς, περίλυπος τὸ νοῦ του βασανίζει
Καὶ δὲ θωρεῖ στὸ πλάϊ του μυρτιὰ πῶς λουλουδίζει…
Γεωργιοσ Α. Αναστασοπουλοσ