Ενάλιοι Διάλογοι/Νότος και Ζέφυρος
| ←Τρίτων καὶ Ἀμυμώνη καὶ Ποσειδῶν | Νότος καὶ Ζέφυρος Συγγραφέας: Ενάλιοι Διάλογοι |
Ποσειδῶν καὶ Δελφῖνες→ |
| Luciani Samosatensis Opera. Lucian. Karl Jacobitz. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig, 1896. |
- Νότος
[1] ταύτην, ὦ Ζέφυρε, τὴν δάμαλιν, ἣν διὰ τοῦ πελάγους ἐς Αἴγυπτον ὁ Ἑρμῆς ἄγει, ὁ Ζεὺς διεκόρευσεν ἁλοὺς ἔρωτι;
- Ζέφυρος
ναί, ὦ Νότε· οὐ δάμαλις δὲ τότε, ἀλλὰ παῖς ἦν τοῦ ποταμοῦ Ἰνάχου· νῦν δὲ ἡ Ἥρα τοιαύτην ἐποίησεν αὐτὴν ζηλοτυπήσασα, ὅτι καὶ πάνυ ἑώρα ἐρῶντα τὸν Δία.
- Νότος
νῦν οὖν ἔτι ἐρᾷ τῆς βοός;
- Ζέφυρος
καὶ μάλα, καὶ διὰ τοῦτο ἐς Αἴγυπτον αὐτὴν [306] ἔπεμψε καὶ ἡμῖν προσέταξε μὴ κυμαίνειν τὴν θάλατταν ἔστ᾽ ἂν διανήξηται, ὡς ἀποτεκοῦσα ἐκεῖ —κυεῖ δὲ ἤδη— θεὸς γένοιτο καὶ αὐτὴ καὶ τὸ τεχθέν.
- Νότος
[2] ἡ δάμαλις θεός;
- Ζέφυρος
καὶ μάλα, ὦ Νότε· ἄρξει τε, ὡς ὁ Ἑρμῆς ἔφη, τῶν πλεόντων καὶ ἡμῶν ἔσται δέσποινα, ὅντινα ἂν ἡμῶν ἐθέλῃ ἐκπέμψαι ἢ κωλῦσαι ἐπιπνεῖν.
- Νότος
Θεραπευτέα τοιγαροῦν, ὦ Ζέφυρε, ἤδη δέσποινά γε οὖσα.
- Ζέφυρος
νὴ Δί᾽· εὐνουστέρα γὰρ ἂν οὕτω γένοιτο. ἀλλ᾽ ἤδη γὰρ διεπέρασε καὶ ἐξένευσεν ἐς τὴν γῆν. ὁρᾷς ὅπως οὐκέτι μὲν τετραποδιστὶ βαδίζει, ἀνορθώσας δὲ αὐτὴν ὁ Ἑρμῆς γυναῖκα παγκάλην αὖθις ἐποίησε;
- Νότος
παράδοξα γοῦν ταῦτα, ὦ Ζέφυρε· οὐκέτι τὰ κέρατα οὐδὲ οὐρὰ καὶ δίχηλα τὰ σκέλη, ἀλλ᾽ ἐπέραστος [307] κόρη. ὁ μέντοι Ἑρμῆς τί παθὼν μεταβέβληκεν ἑαυτὸν καὶ ἀντὶ νεανίου κυνοπρόσωπος γεγένηται; [p. 126]
- Ζέφυρος
μὴ πολυπραγμονῶμεν, ὅτε ἄμεινον ἐκεῖνος οἶδε τὰ πρακτέα.