Ελπίδες που στα νειάτα

Ἐλπίδες ποῦ ’ςτὰ νειάτα
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


1

Ἐλπίδες ποὺ ’ς τὰ νειάτα
γύρω μου ἐφτερουγίζετε,
ὀνείρατα ροδάτα
ὁποῦ μ’ ἐνανουρίζετε,
γιατὶ εἴσαστε φευγάτα;

2

Ἀγάπη μὲ τὰ μύρια
χαριτωμένα θάματα,
μὲ τ’ ἄπατα μυστήρια,
μὲ ταῖς χαραῖς, τὰ κλάματα,
μὲ τὰ γλυκὰ μαρτύρια,

3

Ἀγάπη μὲ τῆς νειότης
τὸ Μάη καὶ σὺ μαράθηκες,
Ἔρως εἶσαι προδότης,
μὲ τ’ ἄλλα ὄνειρα ἐχάθηκες,
τῆς νειότης μου τῆς πρώτης.

4

Ποὖν’ τώρα ἡ Μοῦσα, ὦ Μοῖρα,
ποὺ τρέμοντας ἀγκάλιαζα;
Γιατί νὰ σπάσῃ ἡ λύρα
ποὺ κρούοντας ἀναγάλλιαζα
’ς τῆς ὀμορφιᾶς τὴ θύρα;

5

Σ’ ὕπνον θανάτου τέλεια
τὴν ψυχή μου ἀποκοίμησες·
καὶ ἀντὶς φιλιὰ καὶ γέλοια,
μ’ ἄφησες τὲς ἐνθύμησες,
τῆς εὐτυχιᾶς κουρέλια.