Εις τους προγόνους
Συγγραφέας:
Μάρτιος 1884.


Ὦ πρόγονοί μας γίγαντες, γιὰ μᾶς τοὺς ἀπογόνους
βεβαίως δὲν θὰ ἔχετε παράπονο κανένα...
ἂν ξεχασθήκατε καὶ σεῖς ἐδῶ καὶ τόσους χρόνους
καὶ οὔτε κἂν μᾶς ἔμελε γιὰ τὸ Εἰκοσιένα,
ἀλλὰ ἐφέτος τίποτε δὲν ἔχετε νὰ πῆτε,
καὶ σεῖς ἀπὸ τοὺς τάφους σας θὰ ἐνθουσιασθῆτε.

Ἐξύπνησαν ἐλεύθεροι, ἐξύπνησαν καὶ δοῦλοι!
Σημαίνει τῆς ἐλευθεριᾶς ἡ ποθητὴ καμπάνα...
ἀκούσατε στὸν Πειραιᾶ φωναῖς τοῦ Ἀφεντούλη
καὶ κανονιαῖς στὸν καφενὲ τοῦ ἥρωος Σουσάννα.
Τί ρήτορες! τί ποιηταί, τί σοβαρὰ ἡμέρα!
Ἐφέτος θὰ τινάξωμε τὸ ἔθνος στὸν ἀέρα!

Τρέμε, Σουλτᾶνε, τρέμετε, Ἀνατολὴ καὶ Δύσις!
τρέμετε, Σλάβοι, Βούλγαροι, Αὐστριακοί, Ρουμᾶνοι!
ἐξύπνησε τοῦ Ἕλληνος ἡ κοιμισμένη φύσις,
καὶ σὰν ξυπνήσῃ μιὰ φορά, κανένας δὲν τὸν πιάνει.
Τρέμε, Σουλτᾶνε, τρέμετε, Ἀνατολὴ καὶ Δύσις!
ὁ Ἕλλην θραύει σήμερα τοῦ δούλου τὰς ἁλύσεις.

Ὤ! πρόγονοί μας γίγαντες, καὶ σὺ, πατρίς μας φίλη,
ἐὰν εἰς τὰ ἐρχόμενα λησμονηθῆτε χρόνια,
ἂν δὲν ἀνάψῃ κι' ἄλλοτε πρὸς χάριν σας κανδῆλι,
ἂν στὸ ἑξῆς δὲν ὑμνηθοῦν τσαπράζια καὶ μιλιόνια,
κι' ἂν εἶναι μόνη μας φροντὶς τὰ πάγια καὶ ἡ ράντα,
θαρρῶ πὼς τέτοια ἑορτὴ σᾶς φθάνει μιὰ γιὰ πάντα.