Εις τον παπά Σκιαδά
Συγγραφέας:


Ευλογημένε μου, παπα-Σκιαδά,
σε βλέπω ως και τώρα, στα γεράματα,
με την παλιά σου ευλάβεια μπροστά,
πιστόνε πάντα στ’ άγια προστάματα,
να βγαίνεις κούτσι-κούτσι, ξεσυρτά,
χωρίς να σε πειράζουν τα σκοντάματα,
ν’ αγιάζεις σαν και πρώτα ταχτικά
της Χριστιανής την πόρτα και τα πράματα!
Και μ’ όλο που σου γέρνει η αγιαστήρα
με τόση όμως ευλάβεια την ακουμπάς,
που βλέπει ζωντανή κανείς την πείρα
που μπορεί νάχη γέροντας... παπάς!
Και μου τονίζει, ως κι εμέ, τη λύρα
η αμάραντή σου, Δέσποτα... αγιαστήρα!