Εις την Εκκλησίαν
| Εις την Εκκλησίαν Συγγραφέας: |
Πύργωμα κολοσσιαίον
των πανσόφων αλιέων,
την υφήλιον υψώνεις
και τον ουρανόν ενώνεις
με αυτήν προ του Κυρίου,
κήρυξ του Ευαγγελίου,
της φωνής σ' ακροωμένη
πλημμυρείτ' η οικουμένη.
Εν σοι λάμπει ως προ χρόνων
το ουράνιόν σου φως,
όπερ είπε προ αιώνων
πας θεόπνευστος σοφός.
Μόλις ανεφάνεις βρέφος
κι ως τον ήλιον το νέφος,
σ' έκρυψαν αι κατακόμβαι
κ' έπιπτον ως εκατόμβαι
μάρτυρες προ των ποδών σου,
έλαμψε το πρόσωπόν σου
εις το σκότος, Ουρανία,
και η ειδωλολατρεία
ενωμένη με τα ύψη
έρπουσα τυφλή, μικρά
ηγωνίσθη να σε ρίψει
κ' έπεσε προ σου νεκρά.
Νύμφη του Επουρανίου,
Δέσποινα της υφηλίου,
συ, ήτις την γην φωτίζεις,
συ, ήτις την γην ορίζεις,
στην αγίαν αγκαλιά σου
σφίξε τα τρελλά παιδιά σου,
ένωσέ τα, φίλησέ τα,
σφίγξε τα κι αδέλφωσέ τα,
να χαμογελάσ' η πλάση,
νέος κόσμος να φανεί,
κ' η γη όλη να γιορτάσει
να χαρούν οι ουρανοί.